ваеннаабавя́заны
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
- |
| Н. |
ваеннаабавя́заны |
ваеннаабавя́заная |
ваеннаабавя́заныя |
| Р. |
ваеннаабавя́занага |
ваеннаабавя́занай |
ваеннаабавя́заных |
| Д. |
ваеннаабавя́занаму |
ваеннаабавя́занай |
ваеннаабавя́заным |
| В. |
ваеннаабавя́занага |
ваеннаабавя́заную |
ваеннаабавя́заных |
| Т. |
ваеннаабавя́заным |
ваеннаабавя́занай
ваеннаабавя́занаю |
ваеннаабавя́занымі |
| М. |
ваеннаабавя́заным |
ваеннаабавя́занай |
ваеннаабавя́заных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ваеннаабаро́нчы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ваеннаабаро́нчы |
ваеннаабаро́нчая |
ваеннаабаро́нчае |
ваеннаабаро́нчыя |
| Р. |
ваеннаабаро́нчага |
ваеннаабаро́нчай
ваеннаабаро́нчае |
ваеннаабаро́нчага |
ваеннаабаро́нчых |
| Д. |
ваеннаабаро́нчаму |
ваеннаабаро́нчай |
ваеннаабаро́нчаму |
ваеннаабаро́нчым |
| В. |
ваеннаабаро́нчы (неадуш.) |
ваеннаабаро́нчую |
ваеннаабаро́нчае |
ваеннаабаро́нчыя (неадуш.) |
| Т. |
ваеннаабаро́нчым |
ваеннаабаро́нчай
ваеннаабаро́нчаю |
ваеннаабаро́нчым |
ваеннаабаро́нчымі |
| М. |
ваеннаабаро́нчым |
ваеннаабаро́нчай |
ваеннаабаро́нчым |
ваеннаабаро́нчых |
Крыніцы:
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
ваеннапало́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ваеннапало́нны |
ваеннапало́нная |
ваеннапало́ннае |
ваеннапало́нныя |
| Р. |
ваеннапало́ннага |
ваеннапало́ннай
ваеннапало́ннае |
ваеннапало́ннага |
ваеннапало́нных |
| Д. |
ваеннапало́ннаму |
ваеннапало́ннай |
ваеннапало́ннаму |
ваеннапало́нным |
| В. |
ваеннапало́нны (неадуш.)
ваеннапало́ннага (адуш.) |
ваеннапало́нную |
ваеннапало́ннае |
ваеннапало́нныя (неадуш.)
ваеннапало́нных (адуш.) |
| Т. |
ваеннапало́нным |
ваеннапало́ннай
ваеннапало́ннаю |
ваеннапало́нным |
ваеннапало́ннымі |
| М. |
ваеннапало́нным |
ваеннапало́ннай |
ваеннапало́нным |
ваеннапало́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ваеннапало́нны
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
| м. |
- |
| Н. |
ваеннапало́нны |
ваеннапало́нныя |
| Р. |
ваеннапало́ннага |
ваеннапало́нных |
| Д. |
ваеннапало́ннаму |
ваеннапало́нным |
| В. |
ваеннапало́ннага |
ваеннапало́нных |
| Т. |
ваеннапало́нным |
ваеннапало́ннымі |
| М. |
ваеннапало́нным |
ваеннапало́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ваеннапрамысло́вец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ваеннапрамысло́вец |
ваеннапрамысло́ўцы |
| Р. |
ваеннапрамысло́ўца |
ваеннапрамысло́ўцаў |
| Д. |
ваеннапрамысло́ўцу |
ваеннапрамысло́ўцам |
| В. |
ваеннапрамысло́ўца |
ваеннапрамысло́ўцаў |
| Т. |
ваеннапрамысло́ўцам |
ваеннапрамысло́ўцамі |
| М. |
ваеннапрамысло́ўцу |
ваеннапрамысло́ўцах |
Крыніцы:
sbm2012.
ваеннаслу́жачы
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
- |
| Н. |
ваеннаслу́жачы |
ваеннаслу́жачая |
ваеннаслу́жачыя |
| Р. |
ваеннаслу́жачага |
ваеннаслу́жачай |
ваеннаслу́жачых |
| Д. |
ваеннаслу́жачаму |
ваеннаслу́жачай |
ваеннаслу́жачым |
| В. |
ваеннаслу́жачага |
ваеннаслу́жачую |
ваеннаслу́жачых |
| Т. |
ваеннаслу́жачым |
ваеннаслу́жачай
ваеннаслу́жачаю |
ваеннаслу́жачымі |
| М. |
ваеннаслу́жачым |
ваеннаслу́жачай |
ваеннаслу́жачых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.