біскві́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
біскві́тны |
біскві́тная |
біскві́тнае |
біскві́тныя |
Р. |
біскві́тнага |
біскві́тнай біскві́тнае |
біскві́тнага |
біскві́тных |
Д. |
біскві́тнаму |
біскві́тнай |
біскві́тнаму |
біскві́тным |
В. |
біскві́тны (неадуш.) біскві́тнага (адуш.) |
біскві́тную |
біскві́тнае |
біскві́тныя (неадуш.) біскві́тных (адуш.) |
Т. |
біскві́тным |
біскві́тнай біскві́тнаю |
біскві́тным |
біскві́тнымі |
М. |
біскві́тным |
біскві́тнай |
біскві́тным |
біскві́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
бі́скуп
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
бі́скуп |
бі́скупы |
Р. |
бі́скупа |
бі́скупаў |
Д. |
бі́скупу |
бі́скупам |
В. |
бі́скупа |
бі́скупаў |
Т. |
бі́скупам |
бі́скупамі |
М. |
бі́скупе |
бі́скупах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Бі́скупка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Бі́скупка |
Р. |
Бі́скупкі |
Д. |
Бі́скупцы |
В. |
Бі́скупку |
Т. |
Бі́скупкай Бі́скупкаю |
М. |
Бі́скупцы |
бі́скупскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
бі́скупскі |
бі́скупская |
бі́скупскае |
бі́скупскія |
Р. |
бі́скупскага |
бі́скупскай бі́скупскае |
бі́скупскага |
бі́скупскіх |
Д. |
бі́скупскаму |
бі́скупскай |
бі́скупскаму |
бі́скупскім |
В. |
бі́скупскі (неадуш.) бі́скупскага (адуш.) |
бі́скупскую |
бі́скупскае |
бі́скупскія (неадуш.) бі́скупскіх (адуш.) |
Т. |
бі́скупскім |
бі́скупскай бі́скупскаю |
бі́скупскім |
бі́скупскімі |
М. |
бі́скупскім |
бі́скупскай |
бі́скупскім |
бі́скупскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
бі́скупства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
бі́скупства |
бі́скупствы |
Р. |
бі́скупства |
бі́скупстваў |
Д. |
бі́скупству |
бі́скупствам |
В. |
бі́скупства |
бі́скупствы |
Т. |
бі́скупствам |
бі́скупствамі |
М. |
бі́скупстве |
бі́скупствах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Бі́скупцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Бі́скупцы |
Р. |
Бі́скупцаў |
Д. |
Бі́скупцам |
В. |
Бі́скупцы |
Т. |
Бі́скупцамі |
М. |
Бі́скупцах |
Біскупцы́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Біскупцы́ |
Р. |
Біскупцо́ў |
Д. |
Біскупца́м |
В. |
Біскупцы́ |
Т. |
Біскупца́мі |
М. |
Біскупца́х |
бісмуты́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
бісмуты́т |
бісмуты́ты |
Р. |
бісмуты́ту |
бісмуты́таў |
Д. |
бісмуты́ту |
бісмуты́там |
В. |
бісмуты́т |
бісмуты́ты |
Т. |
бісмуты́там |
бісмуты́тамі |
М. |
бісмуты́це |
бісмуты́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.