Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

азяля́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. азяля́ю азяля́ем
2-я ас. азяля́еш азяля́еце
3-я ас. азяля́е азяля́юць
Прошлы час
м. азяля́ў азяля́лі
ж. азяля́ла
н. азяля́ла
Загадны лад
2-я ас. азяля́й азяля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час азяля́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Азяра́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Азяра́ва
Р. Азяра́вы
Д. Азяра́ве
В. Азяра́ву
Т. Азяра́вай
Азяра́ваю
М. Азяра́ве

азяра́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. азяра́нскі азяра́нская азяра́нскае азяра́нскія
Р. азяра́нскага азяра́нскай
азяра́нскае
азяра́нскага азяра́нскіх
Д. азяра́нскаму азяра́нскай азяра́нскаму азяра́нскім
В. азяра́нскі (неадуш.)
азяра́нскага (адуш.)
азяра́нскую азяра́нскае азяра́нскія (неадуш.)
азяра́нскіх (адуш.)
Т. азяра́нскім азяра́нскай
азяра́нскаю
азяра́нскім азяра́нскімі
М. азяра́нскім азяра́нскай азяра́нскім азяра́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Азяра́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Азяра́ны
Р. Азяра́н
Азяра́наў
Д. Азяра́нам
В. Азяра́ны
Т. Азяра́намі
М. Азяра́нах

Азяра́ўцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Азяра́ўцы
Р. Азяра́ўцаў
Д. Азяра́ўцам
В. Азяра́ўцы
Т. Азяра́ўцамі
М. Азяра́ўцах

азярко́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. азярко́ азяркі́
Р. азярка́ азярко́ў
Д. азярку́ азярка́м
В. азярко́ азяркі́
Т. азярко́м азярка́мі
М. азярку́ азярка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Азярні́ца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Азярні́ца
Р. Азярні́цы
Д. Азярні́цы
В. Азярні́цу
Т. Азярні́цай
Азярні́цаю
М. Азярні́цы

азярні́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. азярні́цкі азярні́цкая азярні́цкае азярні́цкія
Р. азярні́цкага азярні́цкай
азярні́цкае
азярні́цкага азярні́цкіх
Д. азярні́цкаму азярні́цкай азярні́цкаму азярні́цкім
В. азярні́цкі (неадуш.)
азярні́цкага (адуш.)
азярні́цкую азярні́цкае азярні́цкія (неадуш.)
азярні́цкіх (адуш.)
Т. азярні́цкім азярні́цкай
азярні́цкаю
азярні́цкім азярні́цкімі
М. азярні́цкім азярні́цкай азярні́цкім азярні́цкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Азярно́е

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. Азярно́е
Р. Азярно́га
Д. Азярно́му
В. Азярно́е
Т. Азярны́м
М. Азярны́м

азярня́ціць

‘кідаць зерне ў поле (азярняціць поле)’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. азярня́чу азярня́цім
2-я ас. азярня́ціш азярня́ціце
3-я ас. азярня́ціць азярня́цяць
Прошлы час
м. азярня́ціў азярня́цілі
ж. азярня́ціла
н. азярня́ціла
Загадны лад
2-я ас. азярня́ць азярня́цьце
Дзеепрыслоўе
прош. час азярня́ціўшы

Крыніцы: piskunou2012.