Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

марнатра́ўніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.	мн.
Н.	марнатра́ўніца	марнатра́ўніцы
Р.	марнатра́ўніцы	марнатра́ўніц
Д.	марнатра́ўніцы	марнатра́ўніцам
В.	марнатра́ўніцу	марнатра́ўніц
Т.	марнатра́ўніцай марнатра́ўніцаю	марнатра́ўніцамі
М.	марнатра́ўніцы	марнатра́ўніцах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

марнатра́ўны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	марнатра́ўны	марнатра́ўная	марнатра́ўнае	марнатра́ўныя
Р.	марнатра́ўнага	марнатра́ўнай марнатра́ўнае	марнатра́ўнага	марнатра́ўных
Д.	марнатра́ўнаму	марнатра́ўнай	марнатра́ўнаму	марнатра́ўным
В.	марнатра́ўны (неадуш.) марнатра́ўнага (адуш.)	марнатра́ўную	марнатра́ўнае	марнатра́ўныя (неадуш.) марнатра́ўных (адуш.)
Т.	марнатра́ўным	марнатра́ўнай марнатра́ўнаю	марнатра́ўным	марнатра́ўнымі
М.	марнатра́ўным	марнатра́ўнай	марнатра́ўным	марнатра́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

марнатра́ўскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	марнатра́ўскі	марнатра́ўская	марнатра́ўскае	марнатра́ўскія
Р.	марнатра́ўскага	марнатра́ўскай марнатра́ўскае	марнатра́ўскага	марнатра́ўскіх
Д.	марнатра́ўскаму	марнатра́ўскай	марнатра́ўскаму	марнатра́ўскім
В.	марнатра́ўскі (неадуш.) марнатра́ўскага (адуш.)	марнатра́ўскую	марнатра́ўскае	марнатра́ўскія (неадуш.) марнатра́ўскіх (адуш.)
Т.	марнатра́ўскім	марнатра́ўскай марнатра́ўскаю	марнатра́ўскім	марнатра́ўскімі
М.	марнатра́ўскім	марнатра́ўскай	марнатра́ўскім	марнатра́ўскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

марнатра́ўства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

марнатра́ўшчыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.	мн.
Н.	марнатра́ўшчыца	марнатра́ўшчыцы
Р.	марнатра́ўшчыцы	марнатра́ўшчыц
Д.	марнатра́ўшчыцы	марнатра́ўшчыцам
В.	марнатра́ўшчыцу	марнатра́ўшчыц
Т.	марнатра́ўшчыцай марнатра́ўшчыцаю	марнатра́ўшчыцамі
М.	марнатра́ўшчыцы	марнатра́ўшчыцах

Крыніцы: piskunou2012.

марне́йшы

прыметнік, якасны, вышэйшая cтупень параўнання

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	марне́йшы	марне́йшая	марне́йшае	марне́йшыя
Р.	марне́йшага	марне́йшай марне́йшае	марне́йшага	марне́йшых
Д.	марне́йшаму	марне́йшай	марне́йшаму	марне́йшым
В.	марне́йшы (неадуш.) марне́йшага (адуш.)	марне́йшую	марне́йшае	марне́йшыя (неадуш.) марне́йшых (адуш.)
Т.	марне́йшым	марне́йшай марне́йшаю	марне́йшым	марне́йшымі
М.	марне́йшым	марне́йшай	марне́йшым	марне́йшых

Крыніцы: piskunou2012.

марне́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ма́рненька

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
ма́рненька	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

марне́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ма́рнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum