марнатра́ўшчыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. марнатра́ўшчыца марнатра́ўшчыцы
Р. марнатра́ўшчыцы марнатра́ўшчыц
Д. марнатра́ўшчыцы марнатра́ўшчыцам
В. марнатра́ўшчыцу марнатра́ўшчыц
Т. марнатра́ўшчыцай
марнатра́ўшчыцаю		 марнатра́ўшчыцамі
М. марнатра́ўшчыцы марнатра́ўшчыцах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)