Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

мармы́ш

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мармы́ш мармышы́
Р. мармыша́ мармышо́ў
Д. мармышу́ мармыша́м
В. мармыша́ мармышо́ў
Т. мармышо́м мармыша́мі
М. мармышы́ мармыша́х

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

мармы́шка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мармы́шка мармы́шкі
Р. мармы́шкі мармы́шак
Д. мармы́шцы мармы́шкам
В. мармы́шку мармы́шкі
Т. мармы́шкай
мармы́шкаю
мармы́шкамі
М. мармы́шцы мармы́шках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мармы́шкавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мармы́шкавы мармы́шкавая мармы́шкавае мармы́шкавыя
Р. мармы́шкавага мармы́шкавай
мармы́шкавае
мармы́шкавага мармы́шкавых
Д. мармы́шкаваму мармы́шкавай мармы́шкаваму мармы́шкавым
В. мармы́шкавы (неадуш.)
мармы́шкавага (адуш.)
мармы́шкавую мармы́шкавае мармы́шкавыя (неадуш.)
мармы́шкавых (адуш.)
Т. мармы́шкавым мармы́шкавай
мармы́шкаваю
мармы́шкавым мармы́шкавымі
М. мармы́шкавым мармы́шкавай мармы́шкавым мармы́шкавых

Крыніцы: piskunou2012.

ма́рна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
ма́рна марне́й -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

марнава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. марнава́нне
Р. марнава́ння
Д. марнава́нню
В. марнава́нне
Т. марнава́ннем
М. марнава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

марнава́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. марнава́ны марнава́ная марнава́нае марнава́ныя
Р. марнава́нага марнава́най
марнава́нае
марнава́нага марнава́ных
Д. марнава́наму марнава́най марнава́наму марнава́ным
В. марнава́ны (неадуш.)
марнава́нага (адуш.)
марнава́ную марнава́нае марнава́ныя (неадуш.)
марнава́ных (адуш.)
Т. марнава́ным марнава́най
марнава́наю
марнава́ным марнава́нымі
М. марнава́ным марнава́най марнава́ным марнава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

марнава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. марнава́ны марнава́ная марнава́нае марнава́ныя
Р. марнава́нага марнава́най
марнава́нае
марнава́нага марнава́ных
Д. марнава́наму марнава́най марнава́наму марнава́ным
В. марнава́ны (неадуш.)
марнава́нага (адуш.)
марнава́ную марнава́нае марнава́ныя (неадуш.)
марнава́ных (адуш.)
Т. марнава́ным марнава́най
марнава́наю
марнава́ным марнава́нымі
М. марнава́ным марнава́най марнава́ным марнава́ных

Кароткая форма: марнава́на.

Крыніцы: piskunou2012.

марнава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. марну́юся марну́емся
2-я ас. марну́ешся марну́ецеся
3-я ас. марну́ецца марну́юцца
Прошлы час
м. марнава́ўся марнава́ліся
ж. марнава́лася
н. марнава́лася
Загадны лад
2-я ас. марну́йся марну́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час марну́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

марнава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. марну́ю марну́ем
2-я ас. марну́еш марну́еце
3-я ас. марну́е марну́юць
Прошлы час
м. марнава́ў марнава́лі
ж. марнава́ла
н. марнава́ла
Загадны лад
2-я ас. марну́й марну́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час марну́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

марнасло́віць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. марнасло́ўлю марнасло́вім
2-я ас. марнасло́віш марнасло́віце
3-я ас. марнасло́віць марнасло́вяць
Прошлы час
м. марнасло́віў марнасло́вілі
ж. марнасло́віла
н. марнасло́віла
Загадны лад
2-я ас. марнасло́ў марнасло́ўце
Дзеепрыслоўе
цяп. час марнасло́вячы

Крыніцы: piskunou2012.