Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

транса́кцыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. транса́кцыя
Р. транса́кцыі
Д. транса́кцыі
В. транса́кцыю
Т. транса́кцыяй
транса́кцыяю
М. транса́кцыі

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

трансальпі́йскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. трансальпі́йскі трансальпі́йская трансальпі́йскае трансальпі́йскія
Р. трансальпі́йскага трансальпі́йскай
трансальпі́йскае
трансальпі́йскага трансальпі́йскіх
Д. трансальпі́йскаму трансальпі́йскай трансальпі́йскаму трансальпі́йскім
В. трансальпі́йскі (неадуш.)
трансальпі́йскага (адуш.)
трансальпі́йскую трансальпі́йскае трансальпі́йскія (неадуш.)
трансальпі́йскіх (адуш.)
Т. трансальпі́йскім трансальпі́йскай
трансальпі́йскаю
трансальпі́йскім трансальпі́йскімі
М. трансальпі́йскім трансальпі́йскай трансальпі́йскім трансальпі́йскіх

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

трансамінава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. трансамінава́нне
Р. трансамінава́ння
Д. трансамінава́нню
В. трансамінава́нне
Т. трансамінава́ннем
М. трансамінава́нні

Крыніцы: piskunou2012.

трансаркты́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
трансаркты́чна - -

трансаркты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. трансаркты́чны трансаркты́чная трансаркты́чнае трансаркты́чныя
Р. трансаркты́чнага трансаркты́чнай
трансаркты́чнае
трансаркты́чнага трансаркты́чных
Д. трансаркты́чнаму трансаркты́чнай трансаркты́чнаму трансаркты́чным
В. трансаркты́чны (неадуш.)
трансаркты́чнага (адуш.)
трансаркты́чную трансаркты́чнае трансаркты́чныя (неадуш.)
трансаркты́чных (адуш.)
Т. трансаркты́чным трансаркты́чнай
трансаркты́чнаю
трансаркты́чным трансаркты́чнымі
М. трансаркты́чным трансаркты́чнай трансаркты́чным трансаркты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

трансатланты́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
трансатланты́чна - -

трансатланты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. трансатланты́чны трансатланты́чная трансатланты́чнае трансатланты́чныя
Р. трансатланты́чнага трансатланты́чнай
трансатланты́чнае
трансатланты́чнага трансатланты́чных
Д. трансатланты́чнаму трансатланты́чнай трансатланты́чнаму трансатланты́чным
В. трансатланты́чны (неадуш.)
трансатланты́чнага (адуш.)
трансатланты́чную трансатланты́чнае трансатланты́чныя (неадуш.)
трансатланты́чных (адуш.)
Т. трансатланты́чным трансатланты́чнай
трансатланты́чнаю
трансатланты́чным трансатланты́чнымі
М. трансатланты́чным трансатланты́чнай трансатланты́чным трансатланты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

трансбо́рдар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. трансбо́рдар трансбо́рдары
Р. трансбо́рдара трансбо́рдараў
Д. трансбо́рдару трансбо́рдарам
В. трансбо́рдар трансбо́рдары
Т. трансбо́рдарам трансбо́рдарамі
М. трансбо́рдары трансбо́рдарах

Крыніцы: piskunou2012.

Трансваа́ль

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Трансваа́ль
Р. Трансваа́ля
Д. Трансваа́лю
В. Трансваа́ль
Т. Трансваа́лем
М. Трансваа́лі

трансваа́льскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. трансваа́льскі трансваа́льская трансваа́льскае трансваа́льскія
Р. трансваа́льскага трансваа́льскай
трансваа́льскае
трансваа́льскага трансваа́льскіх
Д. трансваа́льскаму трансваа́льскай трансваа́льскаму трансваа́льскім
В. трансваа́льскі (неадуш.)
трансваа́льскага (адуш.)
трансваа́льскую трансваа́льскае трансваа́льскія (неадуш.)
трансваа́льскіх (адуш.)
Т. трансваа́льскім трансваа́льскай
трансваа́льскаю
трансваа́льскім трансваа́льскімі
М. трансваа́льскім трансваа́льскай трансваа́льскім трансваа́льскіх

Крыніцы: piskunou2012.