неадарвіні́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
неадарвіні́зм |
Р. |
неадарвіні́зму |
Д. |
неадарвіні́зму |
В. |
неадарвіні́зм |
Т. |
неадарвіні́змам |
М. |
неадарвіні́зме |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
неадарвіні́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
неадарвіні́ст |
неадарвіні́сты |
Р. |
неадарвіні́ста |
неадарвіні́стаў |
Д. |
неадарвіні́сту |
неадарвіні́стам |
В. |
неадарвіні́ста |
неадарвіні́стаў |
Т. |
неадарвіні́стам |
неадарвіні́стамі |
М. |
неадарвіні́сце |
неадарвіні́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
неадарвіні́сцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
неадарвіні́сцкі |
неадарвіні́сцкая |
неадарвіні́сцкае |
неадарвіні́сцкія |
Р. |
неадарвіні́сцкага |
неадарвіні́сцкай неадарвіні́сцкае |
неадарвіні́сцкага |
неадарвіні́сцкіх |
Д. |
неадарвіні́сцкаму |
неадарвіні́сцкай |
неадарвіні́сцкаму |
неадарвіні́сцкім |
В. |
неадарвіні́сцкі (неадуш.) неадарвіні́сцкага (адуш.) |
неадарвіні́сцкую |
неадарвіні́сцкае |
неадарвіні́сцкія (неадуш.) неадарвіні́сцкіх (адуш.) |
Т. |
неадарвіні́сцкім |
неадарвіні́сцкай неадарвіні́сцкаю |
неадарвіні́сцкім |
неадарвіні́сцкімі |
М. |
неадарвіні́сцкім |
неадарвіні́сцкай |
неадарвіні́сцкім |
неадарвіні́сцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
неадасла́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
неадасла́ны |
неадасла́ная |
неадасла́нае |
неадасла́ныя |
Р. |
неадасла́нага |
неадасла́най неадасла́нае |
неадасла́нага |
неадасла́ных |
Д. |
неадасла́наму |
неадасла́най |
неадасла́наму |
неадасла́ным |
В. |
неадасла́ны (неадуш.) неадасла́нага (адуш.) |
неадасла́ную |
неадасла́нае |
неадасла́ныя (неадуш.) неадасла́ных (адуш.) |
Т. |
неадасла́ным |
неадасла́най неадасла́наю |
неадасла́ным |
неадасла́нымі |
М. |
неадасла́ным |
неадасла́най |
неадасла́ным |
неадасла́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
неадасо́блены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
неадасо́блены |
неадасо́бленая |
неадасо́бленае |
неадасо́бленыя |
Р. |
неадасо́бленага |
неадасо́бленай неадасо́бленае |
неадасо́бленага |
неадасо́бленых |
Д. |
неадасо́бленаму |
неадасо́бленай |
неадасо́бленаму |
неадасо́бленым |
В. |
неадасо́блены (неадуш.) неадасо́бленага (адуш.) |
неадасо́бленую |
неадасо́бленае |
неадасо́бленыя (неадуш.) неадасо́бленых (адуш.) |
Т. |
неадасо́бленым |
неадасо́бленай неадасо́бленаю |
неадасо́бленым |
неадасо́бленымі |
М. |
неадасо́бленым |
неадасо́бленай |
неадасо́бленым |
неадасо́бленых |
Крыніцы:
piskunou2012.
неадбе́лены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
неадбе́лены |
неадбе́леная |
неадбе́ленае |
неадбе́леныя |
Р. |
неадбе́ленага |
неадбе́ленай неадбе́ленае |
неадбе́ленага |
неадбе́леных |
Д. |
неадбе́ленаму |
неадбе́ленай |
неадбе́ленаму |
неадбе́леным |
В. |
неадбе́лены (неадуш.) неадбе́ленага (адуш.) |
неадбе́леную |
неадбе́ленае |
неадбе́леныя (неадуш.) неадбе́леных (адуш.) |
Т. |
неадбе́леным |
неадбе́ленай неадбе́ленаю |
неадбе́леным |
неадбе́ленымі |
М. |
неадбе́леным |
неадбе́ленай |
неадбе́леным |
неадбе́леных |
Крыніцы:
piskunou2012.