Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агдеёіоуыьэюя
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэюя-

наго́р’е

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. наго́р’е наго́р’і
Р. наго́р’я наго́р’яў
Д. наго́р’ю наго́р’ям
В. наго́р’е наго́р’і
Т. наго́р’ем наго́р’ямі
М. наго́р’і наго́р’ях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Наго́р’е

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Наго́р’е
Р. Наго́р’я
Д. Наго́р’ю
В. Наго́р’е
Т. Наго́р’ем
М. Наго́р’і

Наго́рнае

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. Наго́рнае
Р. Наго́рнага
Д. Наго́рнаму
В. Наго́рнае
Т. Наго́рным
М. Наго́рным

нагорнакараба́хскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нагорнакараба́хскі нагорнакараба́хская нагорнакараба́хскае нагорнакараба́хскія
Р. нагорнакараба́хскага нагорнакараба́хскай
нагорнакараба́хскае		 нагорнакараба́хскага нагорнакараба́хскіх
Д. нагорнакараба́хскаму нагорнакараба́хскай нагорнакараба́хскаму нагорнакараба́хскім
В. нагорнакараба́хскі (неадуш.)
нагорнакараба́хскага (адуш.)		 нагорнакараба́хскую нагорнакараба́хскае нагорнакараба́хскія (неадуш.)
нагорнакараба́хскіх (адуш.)
Т. нагорнакараба́хскім нагорнакараба́хскай
нагорнакараба́хскаю		 нагорнакараба́хскім нагорнакараба́хскімі
М. нагорнакараба́хскім нагорнакараба́хскай нагорнакараба́хскім нагорнакараба́хскіх

Крыніцы: piskunou2012.

наго́рнаўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. наго́рнаўскі наго́рнаўская наго́рнаўскае наго́рнаўскія
Р. наго́рнаўскага наго́рнаўскай
наго́рнаўскае		 наго́рнаўскага наго́рнаўскіх
Д. наго́рнаўскаму наго́рнаўскай наго́рнаўскаму наго́рнаўскім
В. наго́рнаўскі (неадуш.)
наго́рнаўскага (адуш.)		 наго́рнаўскую наго́рнаўскае наго́рнаўскія (неадуш.)
наго́рнаўскіх (адуш.)
Т. наго́рнаўскім наго́рнаўскай
наго́рнаўскаю		 наго́рнаўскім наго́рнаўскімі
М. наго́рнаўскім наго́рнаўскай наго́рнаўскім наго́рнаўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Наго́рная

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
ж.
Н. Наго́рная
Р. Наго́рнай
Д. Наго́рнай
В. Наго́рную
Т. Наго́рнай
Наго́рнаю
М. Наго́рнай

Наго́рнікі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Наго́рнікі
Р. Наго́рнікаў
Д. Наго́рнікам
В. Наго́рнікі
Т. Наго́рнікамі
М. Наго́рніках

наго́рнуты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. наго́рнуты наго́рнутая наго́рнутае наго́рнутыя
Р. наго́рнутага наго́рнутай
наго́рнутае		 наго́рнутага наго́рнутых
Д. наго́рнутаму наго́рнутай наго́рнутаму наго́рнутым
В. наго́рнуты (неадуш.)
наго́рнутага (адуш.)		 наго́рнутую наго́рнутае наго́рнутыя (неадуш.)
наго́рнутых (адуш.)
Т. наго́рнутым наго́рнутай
наго́рнутаю		 наго́рнутым наго́рнутымі
М. наго́рнутым наго́рнутай наго́рнутым наго́рнутых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

наго́рнуты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. наго́рнуты наго́рнутая наго́рнутае наго́рнутыя
Р. наго́рнутага наго́рнутай
наго́рнутае		 наго́рнутага наго́рнутых
Д. наго́рнутаму наго́рнутай наго́рнутаму наго́рнутым
В. наго́рнуты (неадуш.)
наго́рнутага (адуш.)		 наго́рнутую наго́рнутае наго́рнутыя (неадуш.)
наго́рнутых (адуш.)
Т. наго́рнутым наго́рнутай
наго́рнутаю		 наго́рнутым наго́рнутымі
М. наго́рнутым наго́рнутай наго́рнутым наго́рнутых

Кароткая форма: наго́рнута.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

наго́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. наго́рны наго́рная наго́рнае наго́рныя
Р. наго́рнага наго́рнай
наго́рнае		 наго́рнага наго́рных
Д. наго́рнаму наго́рнай наго́рнаму наго́рным
В. наго́рны (неадуш.)
наго́рнага (адуш.)		 наго́рную наго́рнае наго́рныя (неадуш.)
наго́рных (адуш.)
Т. наго́рным наго́рнай
наго́рнаю		 наго́рным наго́рнымі
М. наго́рным наго́рнай наго́рным наго́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.