маркірава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
маркірава́ны |
маркірава́ная |
маркірава́нае |
маркірава́ныя |
Р. |
маркірава́нага |
маркірава́най маркірава́нае |
маркірава́нага |
маркірава́ных |
Д. |
маркірава́наму |
маркірава́най |
маркірава́наму |
маркірава́ным |
В. |
маркірава́ны (неадуш.) маркірава́нага (адуш.) |
маркірава́ную |
маркірава́нае |
маркірава́ныя (неадуш.) маркірава́ных (адуш.) |
Т. |
маркірава́ным |
маркірава́най маркірава́наю |
маркірава́ным |
маркірава́нымі |
М. |
маркірава́ным |
маркірава́най |
маркірава́ным |
маркірава́ных |
Кароткая форма: маркірава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
маркірава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
маркірава́ны |
маркірава́ная |
маркірава́нае |
маркірава́ныя |
Р. |
маркірава́нага |
маркірава́най маркірава́нае |
маркірава́нага |
маркірава́ных |
Д. |
маркірава́наму |
маркірава́най |
маркірава́наму |
маркірава́ным |
В. |
маркірава́ны (неадуш.) маркірава́нага (адуш.) |
маркірава́ную |
маркірава́нае |
маркірава́ныя (неадуш.) маркірава́ных (адуш.) |
Т. |
маркірава́ным |
маркірава́най маркірава́наю |
маркірава́ным |
маркірава́нымі |
М. |
маркірава́ным |
маркірава́най |
маркірава́ным |
маркірава́ных |
Кароткая форма: маркірава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
маркірава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
маркіру́ецца |
маркіру́юцца |
Прошлы час |
м. |
маркірава́ўся |
маркірава́ліся |
ж. |
маркірава́лася |
н. |
маркірава́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
маркірава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
маркіру́ю |
маркіру́ем |
2-я ас. |
маркіру́еш |
маркіру́еце |
3-я ас. |
маркіру́е |
маркіру́юць |
Прошлы час |
м. |
маркірава́ў |
маркірава́лі |
ж. |
маркірава́ла |
н. |
маркірава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
маркіру́й |
маркіру́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
маркіру́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
маркіро́вачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
маркіро́вачны |
маркіро́вачная |
маркіро́вачнае |
маркіро́вачныя |
Р. |
маркіро́вачнага |
маркіро́вачнай маркіро́вачнае |
маркіро́вачнага |
маркіро́вачных |
Д. |
маркіро́вачнаму |
маркіро́вачнай |
маркіро́вачнаму |
маркіро́вачным |
В. |
маркіро́вачны (неадуш.) маркіро́вачнага (адуш.) |
маркіро́вачную |
маркіро́вачнае |
маркіро́вачныя (неадуш.) маркіро́вачных (адуш.) |
Т. |
маркіро́вачным |
маркіро́вачнай маркіро́вачнаю |
маркіро́вачным |
маркіро́вачнымі |
М. |
маркіро́вачным |
маркіро́вачнай |
маркіро́вачным |
маркіро́вачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
маркіро́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
маркіро́ўка |
маркіро́ўкі |
Р. |
маркіро́ўкі |
маркіро́вак |
Д. |
маркіро́ўцы |
маркіро́ўкам |
В. |
маркіро́ўку |
маркіро́ўкі |
Т. |
маркіро́ўкай маркіро́ўкаю |
маркіро́ўкамі |
М. |
маркіро́ўцы |
маркіро́ўках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
маркіро́ўшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
маркіро́ўшчык |
маркіро́ўшчыкі |
Р. |
маркіро́ўшчыка |
маркіро́ўшчыкаў |
Д. |
маркіро́ўшчыку |
маркіро́ўшчыкам |
В. |
маркіро́ўшчыка |
маркіро́ўшчыкаў |
Т. |
маркіро́ўшчыкам |
маркіро́ўшчыкамі |
М. |
маркіро́ўшчыку |
маркіро́ўшчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
маркіро́ўшчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
маркіро́ўшчыца |
маркіро́ўшчыцы |
Р. |
маркіро́ўшчыцы |
маркіро́ўшчыц |
Д. |
маркіро́ўшчыцы |
маркіро́ўшчыцам |
В. |
маркіро́ўшчыцу |
маркіро́ўшчыц |
Т. |
маркіро́ўшчыцай маркіро́ўшчыцаю |
маркіро́ўшчыцамі |
М. |
маркіро́ўшчыцы |
маркіро́ўшчыцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
маркіта́нт
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
маркіта́нт |
маркіта́нты |
Р. |
маркіта́нта |
маркіта́нтаў |
Д. |
маркіта́нту |
маркіта́нтам |
В. |
маркіта́нта |
маркіта́нтаў |
Т. |
маркіта́нтам |
маркіта́нтамі |
М. |
маркіта́нце |
маркіта́нтах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.