маркіро́ўшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
маркіро́ўшчык | маркіро́ўшчыкі | |
маркіро́ўшчыка | маркіро́ўшчыкаў | |
маркіро́ўшчыку | маркіро́ўшчыкам | |
маркіро́ўшчыка | маркіро́ўшчыкаў | |
маркіро́ўшчыкам | маркіро́ўшчыкамі | |
маркіро́ўшчыку | маркіро́ўшчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)