кветкае́д
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
кветкае́д | кветкае́ды | |
кветкае́да | кветкае́даў | |
кветкае́ду | кветкае́дам | |
кветкае́да | кветкае́даў | |
кветкае́дам | кветкае́дамі | |
кветкае́дзе | кветкае́дах |
Крыніцы:
кветкае́д
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
кветкае́д | кветкае́ды | |
кветкае́да | кветкае́даў | |
кветкае́ду | кветкае́дам | |
кветкае́да | кветкае́даў | |
кветкае́дам | кветкае́дамі | |
кветкае́дзе | кветкае́дах |
Крыніцы:
кветкано́сны
прыметнік, адносны
кветкано́сны | кветкано́сная | кветкано́снае | кветкано́сныя | |
кветкано́снага | кветкано́снай кветкано́снае |
кветкано́снага | кветкано́сных | |
кветкано́снаму | кветкано́снай | кветкано́снаму | кветкано́сным | |
кветкано́сны ( кветкано́снага ( |
кветкано́сную | кветкано́снае | кветкано́сныя ( кветкано́сных ( |
|
кветкано́сным | кветкано́снай кветкано́снаю |
кветкано́сным | кветкано́снымі | |
кветкано́сным | кветкано́снай | кветкано́сным | кветкано́сных |
Крыніцы:
кве́тнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
кве́тнік | кве́тнікі | |
кве́тніка | кве́тнікаў | |
кве́тніку | кве́тнікам | |
кве́тнік | кве́тнікі | |
кве́тнікам | кве́тнікамі | |
кве́тніку | кве́тніках |
Крыніцы:
кве́тнікавы
прыметнік, адносны
кве́тнікавы | кве́тнікавая | кве́тнікавае | кве́тнікавыя | |
кве́тнікавага | кве́тнікавай кве́тнікавае |
кве́тнікавага | кве́тнікавых | |
кве́тнікаваму | кве́тнікавай | кве́тнікаваму | кве́тнікавым | |
кве́тнікавы ( кве́тнікавага ( |
кве́тнікавую | кве́тнікавае | кве́тнікавыя ( кве́тнікавых ( |
|
кве́тнікавым | кве́тнікавай кве́тнікаваю |
кве́тнікавым | кве́тнікавымі | |
кве́тнікавым | кве́тнікавай | кве́тнікавым | кве́тнікавых |
Крыніцы:
кве́тны
прыметнік, адносны
кве́тны | кве́тная | кве́тнае | кве́тныя | |
кве́тнага | кве́тнай кве́тнае |
кве́тнага | кве́тных | |
кве́тнаму | кве́тнай | кве́тнаму | кве́тным | |
кве́тны ( кве́тнага ( |
кве́тную | кве́тнае | кве́тныя ( кве́тных ( |
|
кве́тным | кве́тнай кве́тнаю |
кве́тным | кве́тнымі | |
кве́тным | кве́тнай | кве́тным | кве́тных |
Крыніцы:
Кве́тча
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
Кве́тча | |
Кве́тчы | |
Кве́тчы | |
Кве́тчу | |
Кве́тчай Кве́тчаю |
|
Кве́тчы |
кве́цанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
кве́цанне | |
кве́цання | |
кве́цанню | |
кве́цанне | |
кве́цаннем | |
кве́цанні |
Крыніцы:
кве́цаць
‘брудзіць, пэцкаць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
кве́цаю | кве́цаем | |
кве́цаеш | кве́цаеце | |
кве́цае | кве́цаюць | |
Прошлы час | ||
кве́цаў | кве́цалі | |
кве́цала | ||
кве́цала | ||
Загадны лад | ||
кве́цай | кве́цайце | |
Дзеепрыслоўе | ||
кве́цаючы |
Крыніцы:
кве́ценны
прыметнік, адносны
кве́ценны | кве́ценная | кве́ценнае | кве́ценныя | |
кве́ценнага | кве́ценнай кве́ценнае |
кве́ценнага | кве́ценных | |
кве́ценнаму | кве́ценнай | кве́ценнаму | кве́ценным | |
кве́ценны ( кве́ценнага ( |
кве́ценную | кве́ценнае | кве́ценныя ( кве́ценных ( |
|
кве́ценным | кве́ценнай кве́ценнаю |
кве́ценным | кве́ценнымі | |
кве́ценным | кве́ценнай | кве́ценным | кве́ценных |
Крыніцы:
кве́цень
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
кве́цень | |
кве́цені | |
кве́цені | |
кве́цень | |
кве́ценню | |
кве́цені |
Крыніцы: