Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

бінаўра́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	бінаўра́льны	бінаўра́льная	бінаўра́льнае	бінаўра́льныя
Р.	бінаўра́льнага	бінаўра́льнай бінаўра́льнае	бінаўра́льнага	бінаўра́льных
Д.	бінаўра́льнаму	бінаўра́льнай	бінаўра́льнаму	бінаўра́льным
В.	бінаўра́льны (неадуш.) бінаўра́льнага (адуш.)	бінаўра́льную	бінаўра́льнае	бінаўра́льныя (неадуш.) бінаўра́льных (адуш.)
Т.	бінаўра́льным	бінаўра́льнай бінаўра́льнаю	бінаўра́льным	бінаўра́льнымі
М.	бінаўра́льным	бінаўра́льнай	бінаўра́льным	бінаўра́льных

Крыніцы: piskunou2012.

бі́нга

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

бі́нга-за́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

бі́нга-за́ла

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

бі́нга-клу́б

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

біндаво́кі

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	біндаво́кі	біндаво́кая	біндаво́кае	біндаво́кія
Р.	біндаво́кага	біндаво́кай біндаво́кае	біндаво́кага	біндаво́кіх
Д.	біндаво́каму	біндаво́кай	біндаво́каму	біндаво́кім
В.	біндаво́кі (неадуш.) біндаво́кага (адуш.)	біндаво́кую	біндаво́кае	біндаво́кія (неадуш.) біндаво́кіх (адуш.)
Т.	біндаво́кім	біндаво́кай біндаво́каю	біндаво́кім	біндаво́кімі
М.	біндаво́кім	біндаво́кай	біндаво́кім	біндаво́кіх

Крыніцы: piskunou2012.

бінда́с

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

бі́ндзі

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

Крыніцы: sbm2012.

біндзюга́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

біндзю́жнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Verbum