біндзю́жнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| біндзю́жнік | біндзю́жнікі | |
| біндзю́жніка | біндзю́жнікаў | |
| біндзю́жніку | біндзю́жнікам | |
| біндзю́жніка | біндзю́жнікаў | |
| біндзю́жнікам | біндзю́жнікамі | |
| біндзю́жніку | біндзю́жніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)