Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

прамаро́жвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. прамаро́жваецца прамаро́жваюцца
Прошлы час
м. прамаро́жваўся прамаро́жваліся
ж. прамаро́жвалася
н. прамаро́жвалася
Дзеепрыслоўе
цяп. час прамаро́жваючыся

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прамаро́жваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прамаро́жваю прамаро́жваем
2-я ас. прамаро́жваеш прамаро́жваеце
3-я ас. прамаро́жвае прамаро́жваюць
Прошлы час
м. прамаро́жваў прамаро́жвалі
ж. прамаро́жвала
н. прамаро́жвала
Загадны лад
2-я ас. прамаро́жвай прамаро́жвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прамаро́жваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прамаро́зіць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прамаро́жу прамаро́зім
2-я ас. прамаро́зіш прамаро́зіце
3-я ас. прамаро́зіць прамаро́зяць
Прошлы час
м. прамаро́зіў прамаро́зілі
ж. прамаро́зіла
н. прамаро́зіла
Загадны лад
2-я ас. прамаро́зь прамаро́зьце
Дзеепрыслоўе
прош. час прамаро́зіўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прамаро́слы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прамаро́слы прамаро́слая прамаро́слае прамаро́слыя
Р. прамаро́слага прамаро́слай
прамаро́слае
прамаро́слага прамаро́слых
Д. прамаро́сламу прамаро́слай прамаро́сламу прамаро́слым
В. прамаро́слы (неадуш.)
прамаро́слага (адуш.)
прамаро́слую прамаро́слае прамаро́слыя (неадуш.)
прамаро́слых (адуш.)
Т. прамаро́слым прамаро́слай
прамаро́слаю
прамаро́слым прамаро́слымі
М. прамаро́слым прамаро́слай прамаро́слым прамаро́слых

Крыніцы: piskunou2012.

прамаро́слы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прамаро́слы прамаро́слая прамаро́слае прамаро́слыя
Р. прамаро́слага прамаро́слай
прамаро́слае
прамаро́слага прамаро́слых
Д. прамаро́сламу прамаро́слай прамаро́сламу прамаро́слым
В. прамаро́слы (неадуш.)
прамаро́слага (адуш.)
прамаро́слую прамаро́слае прамаро́слыя (неадуш.)
прамаро́слых (адуш.)
Т. прамаро́слым прамаро́слай
прамаро́слаю
прамаро́слым прамаро́слымі
М. прамаро́слым прамаро́слай прамаро́слым прамаро́слых

Крыніцы: piskunou2012.

прамару́джанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. прамару́джанне
Р. прамару́джання
Д. прамару́джанню
В. прамару́джанне
Т. прамару́джаннем
М. прамару́джанні

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

прамару́джаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прамару́джаны прамару́джаная прамару́джанае прамару́джаныя
Р. прамару́джанага прамару́джанай
прамару́джанае
прамару́джанага прамару́джаных
Д. прамару́джанаму прамару́джанай прамару́джанаму прамару́джаным
В. прамару́джаны (неадуш.)
прамару́джанага (адуш.)
прамару́джаную прамару́джанае прамару́джаныя (неадуш.)
прамару́джаных (адуш.)
Т. прамару́джаным прамару́джанай
прамару́джанаю
прамару́джаным прамару́джанымі
М. прамару́джаным прамару́джанай прамару́джаным прамару́джаных

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, tsbm1984.

прамару́джаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прамару́джаны прамару́джаная прамару́джанае прамару́джаныя
Р. прамару́джанага прамару́джанай
прамару́джанае
прамару́джанага прамару́джаных
Д. прамару́джанаму прамару́джанай прамару́джанаму прамару́джаным
В. прамару́джаны (неадуш.)
прамару́джанага (адуш.)
прамару́джаную прамару́джанае прамару́джаныя (неадуш.)
прамару́джаных (адуш.)
Т. прамару́джаным прамару́джанай
прамару́джанаю
прамару́джаным прамару́джанымі
М. прамару́джаным прамару́джанай прамару́джаным прамару́джаных

Кароткая форма: прамару́джана.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, tsbm1984.

прамару́джванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. прамару́джванне
Р. прамару́джвання
Д. прамару́джванню
В. прамару́джванне
Т. прамару́джваннем
М. прамару́джванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прамару́джвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прамару́джваюся прамару́джваемся
2-я ас. прамару́джваешся прамару́джваецеся
3-я ас. прамару́джваецца прамару́джваюцца
Прошлы час
м. прамару́джваўся прамару́джваліся
ж. прамару́джвалася
н. прамару́джвалася
Загадны лад
2-я ас. прамару́джвайся прамару́джвайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час прамару́джваючыся

Крыніцы: piskunou2012.