прамаро́жвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
прамаро́жваецца |
прамаро́жваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
прамаро́жваўся |
прамаро́жваліся |
| ж. |
прамаро́жвалася |
| н. |
прамаро́жвалася |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прамаро́жваючыся |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прамаро́жваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прамаро́жваю |
прамаро́жваем |
| 2-я ас. |
прамаро́жваеш |
прамаро́жваеце |
| 3-я ас. |
прамаро́жвае |
прамаро́жваюць |
| Прошлы час |
| м. |
прамаро́жваў |
прамаро́жвалі |
| ж. |
прамаро́жвала |
| н. |
прамаро́жвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прамаро́жвай |
прамаро́жвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прамаро́жваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прамаро́зіць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прамаро́жу |
прамаро́зім |
| 2-я ас. |
прамаро́зіш |
прамаро́зіце |
| 3-я ас. |
прамаро́зіць |
прамаро́зяць |
| Прошлы час |
| м. |
прамаро́зіў |
прамаро́зілі |
| ж. |
прамаро́зіла |
| н. |
прамаро́зіла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прамаро́зь |
прамаро́зьце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прамаро́зіўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прамару́джанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прамару́джанне |
| Р. |
прамару́джання |
| Д. |
прамару́джанню |
| В. |
прамару́джанне |
| Т. |
прамару́джаннем |
| М. |
прамару́джанні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
прамару́джаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прамару́джаны |
прамару́джаная |
прамару́джанае |
прамару́джаныя |
| Р. |
прамару́джанага |
прамару́джанай прамару́джанае |
прамару́джанага |
прамару́джаных |
| Д. |
прамару́джанаму |
прамару́джанай |
прамару́джанаму |
прамару́джаным |
| В. |
прамару́джаны (неадуш.) прамару́джанага (адуш.) |
прамару́джаную |
прамару́джанае |
прамару́джаныя (неадуш.) прамару́джаных (адуш.) |
| Т. |
прамару́джаным |
прамару́джанай прамару́джанаю |
прамару́джаным |
прамару́джанымі |
| М. |
прамару́джаным |
прамару́джанай |
прамару́джаным |
прамару́джаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
tsbm1984.
прамару́джаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прамару́джаны |
прамару́джаная |
прамару́джанае |
прамару́джаныя |
| Р. |
прамару́джанага |
прамару́джанай прамару́джанае |
прамару́джанага |
прамару́джаных |
| Д. |
прамару́джанаму |
прамару́джанай |
прамару́джанаму |
прамару́джаным |
| В. |
прамару́джаны (неадуш.) прамару́джанага (адуш.) |
прамару́джаную |
прамару́джанае |
прамару́джаныя (неадуш.) прамару́джаных (адуш.) |
| Т. |
прамару́джаным |
прамару́джанай прамару́джанаю |
прамару́джаным |
прамару́джанымі |
| М. |
прамару́джаным |
прамару́джанай |
прамару́джаным |
прамару́джаных |
Кароткая форма: прамару́джана.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
tsbm1984.
прамару́джванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прамару́джванне |
| Р. |
прамару́джвання |
| Д. |
прамару́джванню |
| В. |
прамару́джванне |
| Т. |
прамару́джваннем |
| М. |
прамару́джванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прамару́джвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прамару́джваюся |
прамару́джваемся |
| 2-я ас. |
прамару́джваешся |
прамару́джваецеся |
| 3-я ас. |
прамару́джваецца |
прамару́джваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
прамару́джваўся |
прамару́джваліся |
| ж. |
прамару́джвалася |
| н. |
прамару́джвалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прамару́джвайся |
прамару́джвайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прамару́джваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.