прамаркірава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прамаркірава́ны |
прамаркірава́ная |
прамаркірава́нае |
прамаркірава́ныя |
| Р. |
прамаркірава́нага |
прамаркірава́най
прамаркірава́нае |
прамаркірава́нага |
прамаркірава́ных |
| Д. |
прамаркірава́наму |
прамаркірава́най |
прамаркірава́наму |
прамаркірава́ным |
| В. |
прамаркірава́ны (неадуш.)
прамаркірава́нага (адуш.) |
прамаркірава́ную |
прамаркірава́нае |
прамаркірава́ныя (неадуш.)
прамаркірава́ных (адуш.) |
| Т. |
прамаркірава́ным |
прамаркірава́най
прамаркірава́наю |
прамаркірава́ным |
прамаркірава́нымі |
| М. |
прамаркірава́ным |
прамаркірава́най |
прамаркірава́ным |
прамаркірава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
прамаркірава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прамаркіру́ю |
прамаркіру́ем |
| 2-я ас. |
прамаркіру́еш |
прамаркіру́еце |
| 3-я ас. |
прамаркіру́е |
прамаркіру́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
прамаркірава́ў |
прамаркірава́лі |
| ж. |
прамаркірава́ла |
| н. |
прамаркірава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
прамаркіру́й |
прамаркіру́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
прамаркірава́ўшы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
прамарко́ціцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прамарко́чуся |
прамарко́цімся |
| 2-я ас. |
прамарко́цішся |
прамарко́ціцеся |
| 3-я ас. |
прамарко́ціцца |
прамарко́цяцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
прамарко́ціўся |
прамарко́ціліся |
| ж. |
прамарко́цілася |
| н. |
прамарко́цілася |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
прамарко́ціўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прамармыта́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прамармыта́ны |
прамармыта́ная |
прамармыта́нае |
прамармыта́ныя |
| Р. |
прамармыта́нага |
прамармыта́най
прамармыта́нае |
прамармыта́нага |
прамармыта́ных |
| Д. |
прамармыта́наму |
прамармыта́най |
прамармыта́наму |
прамармыта́ным |
| В. |
прамармыта́ны (неадуш.)
прамармыта́нага (адуш.) |
прамармыта́ную |
прамармыта́нае |
прамармыта́ныя (неадуш.)
прамармыта́ных (адуш.) |
| Т. |
прамармыта́ным |
прамармыта́най
прамармыта́наю |
прамармыта́ным |
прамармыта́нымі |
| М. |
прамармыта́ным |
прамармыта́най |
прамармыта́ным |
прамармыта́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
прамармыта́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прамармыта́ны |
прамармыта́ная |
прамармыта́нае |
прамармыта́ныя |
| Р. |
прамармыта́нага |
прамармыта́най
прамармыта́нае |
прамармыта́нага |
прамармыта́ных |
| Д. |
прамармыта́наму |
прамармыта́най |
прамармыта́наму |
прамармыта́ным |
| В. |
прамармыта́ны (неадуш.)
прамармыта́нага (адуш.) |
прамармыта́ную |
прамармыта́нае |
прамармыта́ныя (неадуш.)
прамармыта́ных (адуш.) |
| Т. |
прамармыта́ным |
прамармыта́най
прамармыта́наю |
прамармыта́ным |
прамармыта́нымі |
| М. |
прамармыта́ным |
прамармыта́най |
прамармыта́ным |
прамармыта́ных |
Кароткая форма: прамармыта́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
прамармыта́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прамармычу́ |
прамармы́чам |
| 2-я ас. |
прамармы́чаш |
прамармы́чаце |
| 3-я ас. |
прамармы́ча |
прамармы́чуць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
прамармыта́ў |
прамармыта́лі |
| ж. |
прамармыта́ла |
| н. |
прамармыта́ла |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
прамармыта́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прамарнава́ны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прамарнава́ны |
прамарнава́ная |
прамарнава́нае |
прамарнава́ныя |
| Р. |
прамарнава́нага |
прамарнава́най
прамарнава́нае |
прамарнава́нага |
прамарнава́ных |
| Д. |
прамарнава́наму |
прамарнава́най |
прамарнава́наму |
прамарнава́ным |
| В. |
прамарнава́ны (неадуш.)
прамарнава́нага (адуш.) |
прамарнава́ную |
прамарнава́нае |
прамарнава́ныя (неадуш.)
прамарнава́ных (адуш.) |
| Т. |
прамарнава́ным |
прамарнава́най
прамарнава́наю |
прамарнава́ным |
прамарнава́нымі |
| М. |
прамарнава́ным |
прамарнава́най |
прамарнава́ным |
прамарнава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
прамарнава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прамарнава́ны |
прамарнава́ная |
прамарнава́нае |
прамарнава́ныя |
| Р. |
прамарнава́нага |
прамарнава́най
прамарнава́нае |
прамарнава́нага |
прамарнава́ных |
| Д. |
прамарнава́наму |
прамарнава́най |
прамарнава́наму |
прамарнава́ным |
| В. |
прамарнава́ны (неадуш.)
прамарнава́нага (адуш.) |
прамарнава́ную |
прамарнава́нае |
прамарнава́ныя (неадуш.)
прамарнава́ных (адуш.) |
| Т. |
прамарнава́ным |
прамарнава́най
прамарнава́наю |
прамарнава́ным |
прамарнава́нымі |
| М. |
прамарнава́ным |
прамарнава́най |
прамарнава́ным |
прамарнава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
прамарнава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прамарнава́ны |
прамарнава́ная |
прамарнава́нае |
прамарнава́ныя |
| Р. |
прамарнава́нага |
прамарнава́най
прамарнава́нае |
прамарнава́нага |
прамарнава́ных |
| Д. |
прамарнава́наму |
прамарнава́най |
прамарнава́наму |
прамарнава́ным |
| В. |
прамарнава́ны (неадуш.)
прамарнава́нага (адуш.) |
прамарнава́ную |
прамарнава́нае |
прамарнава́ныя (неадуш.)
прамарнава́ных (адуш.) |
| Т. |
прамарнава́ным |
прамарнава́най
прамарнава́наю |
прамарнава́ным |
прамарнава́нымі |
| М. |
прамарнава́ным |
прамарнава́най |
прамарнава́ным |
прамарнава́ных |
Кароткая форма: прамарнава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.