прамармыта́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
| прамармыта́ны | прамармыта́ная | прамармыта́нае | прамармыта́ныя | |
| прамармыта́нага | прамармыта́най прамармыта́нае |
прамармыта́нага | прамармыта́ных | |
| прамармыта́наму | прамармыта́най | прамармыта́наму | прамармыта́ным | |
| прамармыта́ны ( прамармыта́нага ( |
прамармыта́ную | прамармыта́нае | прамармыта́ныя ( прамармыта́ных ( |
|
| прамармыта́ным | прамармыта́най прамармыта́наю |
прамармыта́ным | прамармыта́нымі | |
| прамармыта́ным | прамармыта́най | прамармыта́ным | прамармыта́ных | |
Кароткая форма: прамармыта́на.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)