прамармыта́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прамармычу́ прамармы́чам
2-я ас. прамармы́чаш прамармы́чаце
3-я ас. прамармы́ча прамармы́чуць
Прошлы час
м. прамармыта́ў прамармыта́лі
ж. прамармыта́ла
н. прамармыта́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час прамармыта́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)