прамака́тка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прамака́тка |
прамака́ткі |
| Р. |
прамака́ткі |
прамака́так |
| Д. |
прамака́тцы |
прамака́ткам |
| В. |
прамака́тку |
прамака́ткі |
| Т. |
прамака́ткай прамака́ткаю |
прамака́ткамі |
| М. |
прамака́тцы |
прамака́тках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прамака́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прамака́ю |
прамака́ем |
| 2-я ас. |
прамака́еш |
прамака́еце |
| 3-я ас. |
прамака́е |
прамака́юць |
| Прошлы час |
| м. |
прамака́ў |
прамака́лі |
| ж. |
прамака́ла |
| н. |
прамака́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прамака́й |
прамака́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прамака́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
прамакну́ты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прамакну́ты |
прамакну́тая |
прамакну́тае |
прамакну́тыя |
| Р. |
прамакну́тага |
прамакну́тай прамакну́тае |
прамакну́тага |
прамакну́тых |
| Д. |
прамакну́таму |
прамакну́тай |
прамакну́таму |
прамакну́тым |
| В. |
прамакну́ты (неадуш.) прамакну́тага (адуш.) |
прамакну́тую |
прамакну́тае |
прамакну́тыя (неадуш.) прамакну́тых (адуш.) |
| Т. |
прамакну́тым |
прамакну́тай прамакну́таю |
прамакну́тым |
прамакну́тымі |
| М. |
прамакну́тым |
прамакну́тай |
прамакну́тым |
прамакну́тых |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
прамакну́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прамакну́ты |
прамакну́тая |
прамакну́тае |
прамакну́тыя |
| Р. |
прамакну́тага |
прамакну́тай прамакну́тае |
прамакну́тага |
прамакну́тых |
| Д. |
прамакну́таму |
прамакну́тай |
прамакну́таму |
прамакну́тым |
| В. |
прамакну́ты (неадуш.) прамакну́тага (адуш.) |
прамакну́тую |
прамакну́тае |
прамакну́тыя (неадуш.) прамакну́тых (адуш.) |
| Т. |
прамакну́тым |
прамакну́тай прамакну́таю |
прамакну́тым |
прамакну́тымі |
| М. |
прамакну́тым |
прамакну́тай |
прамакну́тым |
прамакну́тых |
Кароткая форма: прамакну́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
прамакну́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прамакну́ |
прамакнё́м |
| 2-я ас. |
прамакне́ш |
прамакняце́ |
| 3-я ас. |
прамакне́ |
прамакну́ць |
| Прошлы час |
| м. |
прамакну́ў |
прамакну́лі |
| ж. |
прамакну́ла |
| н. |
прамакну́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прамакні́ |
прамакні́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прамакну́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прамакры́лыя
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
|
мн. |
| - |
| Н. |
прамакры́лыя |
| Р. |
прамакры́лых |
| Д. |
прамакры́лым |
| В. |
прамакры́лых |
| Т. |
прамакры́лымі |
| М. |
прамакры́лых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.
прамаку́тнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прамаку́тнік |
прамаку́тнікі |
| Р. |
прамаку́тніка |
прамаку́тнікаў |
| Д. |
прамаку́тніку |
прамаку́тнікам |
| В. |
прамаку́тнік |
прамаку́тнікі |
| Т. |
прамаку́тнікам |
прамаку́тнікамі |
| М. |
прамаку́тніку |
прамаку́тніках |
Крыніцы:
piskunou2012.