прамаку́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прамаку́тны прамаку́тная прамаку́тнае прамаку́тныя
Р. прамаку́тнага прамаку́тнай
прамаку́тнае		 прамаку́тнага прамаку́тных
Д. прамаку́тнаму прамаку́тнай прамаку́тнаму прамаку́тным
В. прамаку́тны (неадуш.)
прамаку́тнага (адуш.)		 прамаку́тную прамаку́тнае прамаку́тныя (неадуш.)
прамаку́тных (адуш.)
Т. прамаку́тным прамаку́тнай
прамаку́тнаю		 прамаку́тным прамаку́тнымі
М. прамаку́тным прамаку́тнай прамаку́тным прамаку́тных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)