Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

сінхрані́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сінхрані́стка сінхрані́сткі
Р. сінхрані́сткі сінхрані́стак
Д. сінхрані́стцы сінхрані́сткам
В. сінхрані́стку сінхрані́стак
Т. сінхрані́сткай
сінхрані́сткаю
сінхрані́сткамі
М. сінхрані́стцы сінхрані́стках

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

сінхрані́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
сінхрані́чна - -

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

сінхрані́чнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. сінхрані́чнасць
Р. сінхрані́чнасці
Д. сінхрані́чнасці
В. сінхрані́чнасць
Т. сінхрані́чнасцю
М. сінхрані́чнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

сінхрані́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сінхрані́чны сінхрані́чная сінхрані́чнае сінхрані́чныя
Р. сінхрані́чнага сінхрані́чнай
сінхрані́чнае
сінхрані́чнага сінхрані́чных
Д. сінхрані́чнаму сінхрані́чнай сінхрані́чнаму сінхрані́чным
В. сінхрані́чны (неадуш.)
сінхрані́чнага (адуш.)
сінхрані́чную сінхрані́чнае сінхрані́чныя (неадуш.)
сінхрані́чных (адуш.)
Т. сінхрані́чным сінхрані́чнай
сінхрані́чнаю
сінхрані́чным сінхрані́чнымі
М. сінхрані́чным сінхрані́чнай сінхрані́чным сінхрані́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сінхрані́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. сінхрані́я
Р. сінхрані́і
Д. сінхрані́і
В. сінхрані́ю
Т. сінхрані́яй
сінхрані́яю
М. сінхрані́і

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

сінхратро́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сінхратро́н сінхратро́ны
Р. сінхратро́на сінхратро́наў
Д. сінхратро́ну сінхратро́нам
В. сінхратро́н сінхратро́ны
Т. сінхратро́нам сінхратро́намі
М. сінхратро́не сінхратро́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сінхратро́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сінхратро́нны сінхратро́нная сінхратро́ннае сінхратро́нныя
Р. сінхратро́ннага сінхратро́ннай
сінхратро́ннае
сінхратро́ннага сінхратро́нных
Д. сінхратро́ннаму сінхратро́ннай сінхратро́ннаму сінхратро́нным
В. сінхратро́нны (неадуш.)
сінхратро́ннага (адуш.)
сінхратро́нную сінхратро́ннае сінхратро́нныя (неадуш.)
сінхратро́нных (адуш.)
Т. сінхратро́нным сінхратро́ннай
сінхратро́ннаю
сінхратро́нным сінхратро́ннымі
М. сінхратро́нным сінхратро́ннай сінхратро́нным сінхратро́нных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

сінхрафазатро́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сінхрафазатро́н сінхрафазатро́ны
Р. сінхрафазатро́на сінхрафазатро́наў
Д. сінхрафазатро́ну сінхрафазатро́нам
В. сінхрафазатро́н сінхрафазатро́ны
Т. сінхрафазатро́нам сінхрафазатро́намі
М. сінхрафазатро́не сінхрафазатро́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сінхрафазатро́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сінхрафазатро́нны сінхрафазатро́нная сінхрафазатро́ннае сінхрафазатро́нныя
Р. сінхрафазатро́ннага сінхрафазатро́ннай
сінхрафазатро́ннае
сінхрафазатро́ннага сінхрафазатро́нных
Д. сінхрафазатро́ннаму сінхрафазатро́ннай сінхрафазатро́ннаму сінхрафазатро́нным
В. сінхрафазатро́нны (неадуш.)
сінхрафазатро́ннага (адуш.)
сінхрафазатро́нную сінхрафазатро́ннае сінхрафазатро́нныя (неадуш.)
сінхрафазатро́нных (адуш.)
Т. сінхрафазатро́нным сінхрафазатро́ннай
сінхрафазатро́ннаю
сінхрафазатро́нным сінхрафазатро́ннымі
М. сінхрафазатро́нным сінхрафазатро́ннай сінхрафазатро́нным сінхрафазатро́нных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

сінхрафазацыклатро́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сінхрафазацыклатро́н сінхрафазацыклатро́ны
Р. сінхрафазацыклатро́на сінхрафазацыклатро́наў
Д. сінхрафазацыклатро́ну сінхрафазацыклатро́нам
В. сінхрафазацыклатро́н сінхрафазацыклатро́ны
Т. сінхрафазацыклатро́нам сінхрафазацыклатро́намі
М. сінхрафазацыклатро́не сінхрафазацыклатро́нах

Крыніцы: piskunou2012.