наркатыза́тар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
наркатыза́тар |
наркатыза́тары |
Р. |
наркатыза́тара |
наркатыза́тараў |
Д. |
наркатыза́тару |
наркатыза́тарам |
В. |
наркатыза́тара |
наркатыза́тараў |
Т. |
наркатыза́тарам |
наркатыза́тарамі |
М. |
наркатыза́тару |
наркатыза́тарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
наркатыза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
наркатыза́цыя |
Р. |
наркатыза́цыі |
Д. |
наркатыза́цыі |
В. |
наркатыза́цыю |
Т. |
наркатыза́цыяй наркатыза́цыяю |
М. |
наркатыза́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
наркаты́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
наркаты́зм |
Р. |
наркаты́зму |
Д. |
наркаты́зму |
В. |
наркаты́зм |
Т. |
наркаты́змам |
М. |
наркаты́зме |
Крыніцы:
piskunou2012.
наркаты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
наркаты́чны |
наркаты́чная |
наркаты́чнае |
наркаты́чныя |
Р. |
наркаты́чнага |
наркаты́чнай наркаты́чнае |
наркаты́чнага |
наркаты́чных |
Д. |
наркаты́чнаму |
наркаты́чнай |
наркаты́чнаму |
наркаты́чным |
В. |
наркаты́чны (неадуш.) наркаты́чнага (адуш.) |
наркаты́чную |
наркаты́чнае |
наркаты́чныя (неадуш.) наркаты́чных (адуш.) |
Т. |
наркаты́чным |
наркаты́чнай наркаты́чнаю |
наркаты́чным |
наркаты́чнымі |
М. |
наркаты́чным |
наркаты́чнай |
наркаты́чным |
наркаты́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
На́ркаўшчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
На́ркаўшчына |
Р. |
На́ркаўшчыны |
Д. |
На́ркаўшчыне |
В. |
На́ркаўшчыну |
Т. |
На́ркаўшчынай На́ркаўшчынаю |
М. |
На́ркаўшчыне |
наркаці́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
наркаці́н |
Р. |
наркаці́ну |
Д. |
наркаці́ну |
В. |
наркаці́н |
Т. |
наркаці́нам |
М. |
наркаці́не |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.
наркацэ́нтр
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
наркацэ́нтр |
наркацэ́нтры |
Р. |
наркацэ́нтра |
наркацэ́нтраў |
Д. |
наркацэ́нтру |
наркацэ́нтрам |
В. |
наркацэ́нтр |
наркацэ́нтры |
Т. |
наркацэ́нтрам |
наркацэ́нтрамі |
М. |
наркацэ́нтры |
наркацэ́нтрах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Наркі́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Наркі́ |
Р. |
Нарко́ў |
Д. |
Нарка́м |
В. |
Наркі́ |
Т. |
Нарка́мі |
М. |
Нарка́х |
нарко́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
нарко́з |
Р. |
нарко́зу |
Д. |
нарко́зу |
В. |
нарко́з |
Т. |
нарко́зам |
М. |
нарко́зе |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.