сартыме́нтны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сартыме́нтны |
сартыме́нтная |
сартыме́нтнае |
сартыме́нтныя |
| Р. |
сартыме́нтнага |
сартыме́нтнай сартыме́нтнае |
сартыме́нтнага |
сартыме́нтных |
| Д. |
сартыме́нтнаму |
сартыме́нтнай |
сартыме́нтнаму |
сартыме́нтным |
| В. |
сартыме́нтны (неадуш.) сартыме́нтнага (адуш.) |
сартыме́нтную |
сартыме́нтнае |
сартыме́нтныя (неадуш.) сартыме́нтных (адуш.) |
| Т. |
сартыме́нтным |
сартыме́нтнай сартыме́нтнаю |
сартыме́нтным |
сартыме́нтнымі |
| М. |
сартыме́нтным |
сартыме́нтнай |
сартыме́нтным |
сартыме́нтных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
сарусафо́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сарусафо́н |
сарусафо́ны |
| Р. |
сарусафо́на |
сарусафо́наў |
| Д. |
сарусафо́ну |
сарусафо́нам |
| В. |
сарусафо́н |
сарусафо́ны |
| Т. |
сарусафо́нам |
сарусафо́намі |
| М. |
сарусафо́не |
сарусафо́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
сарфава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сарфава́ны зарфава́ны |
сарфава́ная зарфава́ная |
сарфава́нае зарфава́нае |
сарфава́ныя зарфава́ныя |
| Р. |
сарфава́нага зарфава́нага |
сарфава́най сарфава́нае зарфава́най зарфава́нае |
сарфава́нага зарфава́нага |
сарфава́ных зарфава́ных |
| Д. |
сарфава́наму зарфава́наму |
сарфава́най зарфава́най |
сарфава́наму зарфава́наму |
сарфава́ным зарфава́ным |
| В. |
зарфава́ны сарфава́ны (неадуш.) сарфава́нага (адуш.) |
сарфава́ную зарфава́ную |
сарфава́нае зарфава́нае |
зарфава́ныя сарфава́ныя (неадуш.) сарфава́ных (адуш.) |
| Т. |
сарфава́ным зарфава́ным |
сарфава́най сарфава́наю зарфава́най зарфава́наю |
сарфава́ным зарфава́ным |
сарфава́нымі зарфава́нымі |
| М. |
сарфава́ным зарфава́ным |
сарфава́най зарфава́най |
сарфава́ным зарфава́ным |
сарфава́ных зарфава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сарфава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сарфава́ны зарфава́ны |
сарфава́ная зарфава́ная |
сарфава́нае зарфава́нае |
сарфава́ныя зарфава́ныя |
| Р. |
сарфава́нага зарфава́нага |
сарфава́най сарфава́нае зарфава́най зарфава́нае |
сарфава́нага зарфава́нага |
сарфава́ных зарфава́ных |
| Д. |
сарфава́наму зарфава́наму |
сарфава́най зарфава́най |
сарфава́наму зарфава́наму |
сарфава́ным зарфава́ным |
| В. |
зарфава́ны сарфава́ны (неадуш.) сарфава́нага (адуш.) |
сарфава́ную зарфава́ную |
сарфава́нае зарфава́нае |
сарфава́ныя (неадуш.) сарфава́ных (адуш.) зарфава́ныя |
| Т. |
сарфава́ным зарфава́ным |
сарфава́най сарфава́наю зарфава́най зарфава́наю |
сарфава́ным зарфава́ным |
сарфава́нымі зарфава́нымі |
| М. |
сарфава́ным зарфава́ным |
сарфава́най зарфава́най |
сарфава́ным зарфава́ным |
сарфава́ных зарфава́ных |
Кароткая форма: сарфава́на
зарфава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сарфава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
сарфу́ю |
сарфу́ем |
| 2-я ас. |
сарфу́еш |
сарфу́еце |
| 3-я ас. |
сарфу́е |
сарфу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
сарфава́ў |
сарфава́лі |
| ж. |
сарфава́ла |
| н. |
сарфава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
сарфу́й |
сарфу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
сарфава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сарцаві́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сарцаві́на |
сарцаві́ны |
| Р. |
сарцаві́ны |
сарцаві́н |
| Д. |
сарцаві́не |
сарцаві́нам |
| В. |
сарцаві́ну |
сарцаві́ны |
| Т. |
сарцаві́най сарцаві́наю |
сарцаві́намі |
| М. |
сарцаві́не |
сарцаві́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сарцаві́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сарцаві́нны |
сарцаві́нная |
сарцаві́ннае |
сарцаві́нныя |
| Р. |
сарцаві́ннага |
сарцаві́ннай сарцаві́ннае |
сарцаві́ннага |
сарцаві́нных |
| Д. |
сарцаві́ннаму |
сарцаві́ннай |
сарцаві́ннаму |
сарцаві́нным |
| В. |
сарцаві́нны (неадуш.) сарцаві́ннага (адуш.) |
сарцаві́нную |
сарцаві́ннае |
сарцаві́нныя (неадуш.) сарцаві́нных (адуш.) |
| Т. |
сарцаві́нным |
сарцаві́ннай сарцаві́ннаю |
сарцаві́нным |
сарцаві́ннымі |
| М. |
сарцаві́нным |
сарцаві́ннай |
сарцаві́нным |
сарцаві́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сарці́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сарці́р |
сарці́ры |
| Р. |
сарці́ра |
сарці́раў |
| Д. |
сарці́ру |
сарці́рам |
| В. |
сарці́р |
сарці́ры |
| Т. |
сарці́рам |
сарці́рамі |
| М. |
сарці́ры |
сарці́рах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
tsbm1984.
сарціро́вачная
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
| ж. |
- |
| Н. |
сарціро́вачная |
сарціро́вачныя |
| Р. |
сарціро́вачнай |
сарціро́вачных |
| Д. |
сарціро́вачнай |
сарціро́вачным |
| В. |
сарціро́вачную |
сарціро́вачныя |
| Т. |
сарціро́вачнай сарціро́вачнаю |
сарціро́вачнымі |
| М. |
сарціро́вачнай |
сарціро́вачных |
Крыніцы:
nazounik2008.