незайздро́снік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
незайздро́снік |
незайздро́снікі |
| Р. |
незайздро́сніка |
незайздро́снікаў |
| Д. |
незайздро́сніку |
незайздро́снікам |
| В. |
незайздро́сніка |
незайздро́снікаў |
| Т. |
незайздро́снікам |
незайздро́снікамі |
| М. |
незайздро́сніку |
незайздро́сніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
незайздро́сніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
незайздро́сніца |
незайздро́сніцы |
| Р. |
незайздро́сніцы |
незайздро́сніц |
| Д. |
незайздро́сніцы |
незайздро́сніцам |
| В. |
незайздро́сніцу |
незайздро́сніц |
| Т. |
незайздро́сніцай незайздро́сніцаю |
незайздро́сніцамі |
| М. |
незайздро́сніцы |
незайздро́сніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
незайздро́сны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
незайздро́сны |
незайздро́сная |
незайздро́снае |
незайздро́сныя |
| Р. |
незайздро́снага |
незайздро́снай незайздро́снае |
незайздро́снага |
незайздро́сных |
| Д. |
незайздро́снаму |
незайздро́снай |
незайздро́снаму |
незайздро́сным |
| В. |
незайздро́сны (неадуш.) незайздро́снага (адуш.) |
незайздро́сную |
незайздро́снае |
незайздро́сныя (неадуш.) незайздро́сных (адуш.) |
| Т. |
незайздро́сным |
незайздро́снай незайздро́снаю |
незайздро́сным |
незайздро́снымі |
| М. |
незайздро́сным |
незайздро́снай |
незайздро́сным |
незайздро́сных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
незайма́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
незайма́льнасць |
| Р. |
незайма́льнасці |
| Д. |
незайма́льнасці |
| В. |
незайма́льнасць |
| Т. |
незайма́льнасцю |
| М. |
незайма́льнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
незакаламу́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
незакаламу́чаны |
незакаламу́чаная |
незакаламу́чанае |
незакаламу́чаныя |
| Р. |
незакаламу́чанага |
незакаламу́чанай незакаламу́чанае |
незакаламу́чанага |
незакаламу́чаных |
| Д. |
незакаламу́чанаму |
незакаламу́чанай |
незакаламу́чанаму |
незакаламу́чаным |
| В. |
незакаламу́чаны (неадуш.) незакаламу́чанага (адуш.) |
незакаламу́чаную |
незакаламу́чанае |
незакаламу́чаныя (неадуш.) незакаламу́чаных (адуш.) |
| Т. |
незакаламу́чаным |
незакаламу́чанай незакаламу́чанаю |
незакаламу́чаным |
незакаламу́чанымі |
| М. |
незакаламу́чаным |
незакаламу́чанай |
незакаламу́чаным |
незакаламу́чаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
незакамплексава́на
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| незакамплексава́на |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.
незакамплексава́насць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
незакамплексава́насць |
| Р. |
незакамплексава́насці |
| Д. |
незакамплексава́насці |
| В. |
незакамплексава́насць |
| Т. |
незакамплексава́насцю |
| М. |
незакамплексава́насці |
Крыніцы:
piskunou2012.