Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

маргіна́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. маргіна́льны маргіна́льная маргіна́льнае маргіна́льныя
Р. маргіна́льнага маргіна́льнай
маргіна́льнае
маргіна́льнага маргіна́льных
Д. маргіна́льнаму маргіна́льнай маргіна́льнаму маргіна́льным
В. маргіна́льны (неадуш.)
маргіна́льнага (адуш.)
маргіна́льную маргіна́льнае маргіна́льныя (неадуш.)
маргіна́льных (адуш.)
Т. маргіна́льным маргіна́льнай
маргіна́льнаю
маргіна́льным маргіна́льнымі
М. маргіна́льным маргіна́льнай маргіна́льным маргіна́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

маргну́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. маргну́ маргнё́м
2-я ас. маргне́ш маргняце́
3-я ас. маргне́ маргну́ць
Прошлы час
м. маргну́ў маргну́лі
ж. маргну́ла
н. маргну́ла
Загадны лад
2-я ас. маргні́ маргні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час маргну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Марго́йцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Марго́йцы
Р. Марго́йцаў
Д. Марго́йцам
В. Марго́йцы
Т. Марго́йцамі
М. Марго́йцах

маргу́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. маргу́н маргуны́
Р. маргуна́ маргуно́ў
Д. маргуну́ маргуна́м
В. маргуна́ маргуно́ў
Т. маргуно́м маргуна́мі
М. маргуне́ маргуна́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

маргу́ха

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. маргу́ха маргу́хі
Р. маргу́хі маргу́х
Д. маргу́се маргу́хам
В. маргу́ху маргу́х
Т. маргу́хай
маргу́хаю
маргу́хамі
М. маргу́се маргу́хах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

мардабо́й

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. мардабо́й
Р. мардабо́ю
Д. мардабо́ю
В. мардабо́й
Т. мардабо́ем
М. мардабо́і

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мардабо́йнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мардабо́йнік мардабо́йнікі
Р. мардабо́йніка мардабо́йнікаў
Д. мардабо́йніку мардабо́йнікам
В. мардабо́йніка мардабо́йнікаў
Т. мардабо́йнікам мардабо́йнікамі
М. мардабо́йніку мардабо́йніках

Крыніцы: piskunou2012.

мардабо́йства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. мардабо́йства
Р. мардабо́йства
Д. мардабо́йству
В. мардабо́йства
Т. мардабо́йствам
М. мардабо́йстве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

мардава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. мардава́нне
Р. мардава́ння
Д. мардава́нню
В. мардава́нне
Т. мардава́ннем
М. мардава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

мардава́ннік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мардава́ннік мардава́ннікі
Р. мардава́нніка мардава́ннікаў
Д. мардава́нніку мардава́ннікам
В. мардава́нніка мардава́ннікаў
Т. мардава́ннікам мардава́ннікамі
М. мардава́нніку мардава́нніках

Крыніцы: piskunou2012.