маргу́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. маргу́н маргуны́
Р. маргуна́ маргуно́ў
Д. маргуну́ маргуна́м
В. маргуна́ маргуно́ў
Т. маргуно́м маргуна́мі
М. маргуне́ маргуна́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)