мардабо́йнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
мардабо́йнік | мардабо́йнікі | |
мардабо́йніка | мардабо́йнікаў | |
мардабо́йніку | мардабо́йнікам | |
мардабо́йніка | мардабо́йнікаў | |
мардабо́йнікам | мардабо́йнікамі | |
мардабо́йніку | мардабо́йніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)