цяне́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
цяне́ю |
цяне́ем |
2-я ас. |
цяне́еш |
цяне́еце |
3-я ас. |
цяне́е |
цяне́юць |
Прошлы час |
м. |
цяне́ў |
цяне́лі |
ж. |
цяне́ла |
н. |
цяне́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
цяне́й |
цяне́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
цяне́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
цянё́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
цянё́к |
Р. |
цяньку́ |
Д. |
цяньку́ |
В. |
цянё́к |
Т. |
цянько́м |
М. |
цяньку́ |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
цянё́тнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
цянё́тнік |
цянё́тнікі |
Р. |
цянё́тніка |
цянё́тнікаў |
Д. |
цянё́тніку |
цянё́тнікам |
В. |
цянё́тніка |
цянё́тнікаў |
Т. |
цянё́тнікам |
цянё́тнікамі |
М. |
цянё́тніку |
цянё́тніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
цянё́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
цянё́тны |
цянё́тная |
цянё́тнае |
цянё́тныя |
Р. |
цянё́тнага |
цянё́тнай цянё́тнае |
цянё́тнага |
цянё́тных |
Д. |
цянё́тнаму |
цянё́тнай |
цянё́тнаму |
цянё́тным |
В. |
цянё́тны (неадуш.) цянё́тнага (адуш.) |
цянё́тную |
цянё́тнае |
цянё́тныя (неадуш.) цянё́тных (адуш.) |
Т. |
цянё́тным |
цянё́тнай цянё́тнаю |
цянё́тным |
цянё́тнымі |
М. |
цянё́тным |
цянё́тнай |
цянё́тным |
цянё́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
цянё́ты
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
цянё́ты |
Р. |
цянё́таў цянё́т |
Д. |
цянё́там |
В. |
цянё́ты |
Т. |
цянё́тамі |
М. |
цянё́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
цяні́ста
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
цяні́ста |
цяні́сцей |
- |