цянё́тнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| цянё́тнік | цянё́тнікі | |
| цянё́тніка | цянё́тнікаў | |
| цянё́тніку | цянё́тнікам | |
| цянё́тніка | цянё́тнікаў | |
| цянё́тнікам | цянё́тнікамі | |
| цянё́тніку | цянё́тніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)