саро́дзіч
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
саро́дзіч |
саро́дзічы |
| Р. |
саро́дзіча |
саро́дзічаў |
| Д. |
саро́дзічу |
саро́дзічам |
| В. |
саро́дзіча |
саро́дзічаў |
| Т. |
саро́дзічам |
саро́дзічамі |
| М. |
саро́дзічу |
саро́дзічах |
Крыніцы:
nazounik2008.
саро́ка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
саро́ка |
саро́кі |
| Р. |
саро́кі |
саро́к |
| Д. |
саро́цы |
саро́кам |
| В. |
саро́ку |
саро́к |
| Т. |
саро́кай саро́каю |
саро́камі |
| М. |
саро́цы |
саро́ках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Саро́каўшчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Саро́каўшчына |
| Р. |
Саро́каўшчыны |
| Д. |
Саро́каўшчыне |
| В. |
Саро́каўшчыну |
| Т. |
Саро́каўшчынай Саро́каўшчынаю |
| М. |
Саро́каўшчыне |
Саро́кі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Саро́кі |
| Р. |
Саро́к Саро́каў |
| Д. |
Саро́кам |
| В. |
Саро́кі |
| Т. |
Саро́камі |
| М. |
Саро́ках |
Саро́кіна
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Саро́кіна |
| Р. |
Саро́кіна |
| Д. |
Саро́кіну |
| В. |
Саро́кіна |
| Т. |
Саро́кінам |
| М. |
Саро́кіне |
саро́мецца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
саро́меюся |
саро́меемся |
| 2-я ас. |
саро́меешся |
саро́меецеся |
| 3-я ас. |
саро́меецца |
саро́меюцца |
| Прошлы час |
| м. |
саро́меўся |
саро́меліся |
| ж. |
саро́мелася |
| н. |
саро́мелася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
саро́мейся |
саро́мейцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
саро́меючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
саро́міцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
саро́млюся |
саро́мімся |
| 2-я ас. |
саро́мішся |
саро́міцеся |
| 3-я ас. |
саро́міцца |
саро́мяцца |
| Прошлы час |
| м. |
саро́міўся |
саро́міліся |
| ж. |
саро́мілася |
| н. |
саро́мілася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
саро́мся |
саро́мцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
саро́мячыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
саро́міць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
саро́млю |
саро́мім |
| 2-я ас. |
саро́міш |
саро́міце |
| 3-я ас. |
саро́міць |
саро́мяць |
| Прошлы час |
| м. |
саро́міў |
саро́мілі |
| ж. |
саро́міла |
| н. |
саро́міла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
саро́м |
саро́мце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
саро́мячы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.