га́ўбічнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
га́ўбічнік |
га́ўбічнікі |
Р. |
га́ўбічніка |
га́ўбічнікаў |
Д. |
га́ўбічніку |
га́ўбічнікам |
В. |
га́ўбічніка |
га́ўбічнікаў |
Т. |
га́ўбічнікам |
га́ўбічнікамі |
М. |
га́ўбічніку |
га́ўбічніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
га́ўбічны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
га́ўбічны |
га́ўбічная |
га́ўбічнае |
га́ўбічныя |
Р. |
га́ўбічнага |
га́ўбічнай га́ўбічнае |
га́ўбічнага |
га́ўбічных |
Д. |
га́ўбічнаму |
га́ўбічнай |
га́ўбічнаму |
га́ўбічным |
В. |
га́ўбічны (неадуш.) га́ўбічнага (адуш.) |
га́ўбічную |
га́ўбічнае |
га́ўбічныя (неадуш.) га́ўбічных (адуш.) |
Т. |
га́ўбічным |
га́ўбічнай га́ўбічнаю |
га́ўбічным |
га́ўбічнымі |
М. |
га́ўбічным |
га́ўбічнай |
га́ўбічным |
га́ўбічных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Га́ўдзевічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Га́ўдзевічы |
Р. |
Га́ўдзевіч Га́ўдзевічаў |
Д. |
Га́ўдзевічам |
В. |
Га́ўдзевічы |
Т. |
Га́ўдзевічамі |
М. |
Га́ўдзевічах |
Гаўе́-Пя́скі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Гаўе́-Пя́скі |
Р. |
Гаўе́-Пя́скаў |
Д. |
Гаўе́-Пя́скам |
В. |
Гаўе́-Пя́скі |
Т. |
Гаўе́-Пя́скамі |
М. |
Гаўе́-Пя́сках |
га́ўк
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
га́ўк |
Р. |
га́ўку |
Д. |
га́ўку |
В. |
га́ўк |
Т. |
га́ўкам |
М. |
га́ўку |
Крыніцы:
piskunou2012.
га́ўкала
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
га́ўкала |
га́ўкалы |
Р. |
га́ўкалы |
га́ўкал |
Д. |
га́ўкале |
га́ўкалам |
В. |
га́ўкалу |
га́ўкал |
Т. |
га́ўкалай га́ўкалаю |
га́ўкаламі |
М. |
га́ўкале |
га́ўкалах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
га́ўкала
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
га́ўкала |
га́ўкалы |
Р. |
га́ўкалы |
га́ўкал |
Д. |
га́ўкалу |
га́ўкалам |
В. |
га́ўкалу |
га́ўкал |
Т. |
га́ўкалам |
га́ўкаламі |
М. |
га́ўкале |
га́ўкалах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гаўкані́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
гаўкані́на |
Р. |
гаўкані́ны |
Д. |
гаўкані́не |
В. |
гаўкані́ну |
Т. |
гаўкані́най гаўкані́наю |
М. |
гаўкані́не |
Крыніцы:
piskunou2012.
га́ўканне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
га́ўканне |
Р. |
га́ўкання |
Д. |
га́ўканню |
В. |
га́ўканне |
Т. |
га́ўканнем |
М. |
га́ўканні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
га́ўкацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
га́ўкаюся |
га́ўкаемся |
2-я ас. |
га́ўкаешся |
га́ўкаецеся |
3-я ас. |
га́ўкаецца |
га́ўкаюцца |
Прошлы час |
м. |
га́ўкаўся |
га́ўкаліся |
ж. |
га́ўкалася |
н. |
га́ўкалася |
Загадны лад |
2-я ас. |
га́ўкайся |
га́ўкайцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
га́ўкаючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.