юсцірава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
юсціру́ю |
юсціру́ем |
2-я ас. |
юсціру́еш |
юсціру́еце |
3-я ас. |
юсціру́е |
юсціру́юць |
Прошлы час |
м. |
юсцірава́ў |
юсцірава́лі |
ж. |
юсцірава́ла |
н. |
юсцірава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
юсціру́й |
юсціру́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
юсціру́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
юсцірава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
юсціру́ю |
юсціру́ем |
2-я ас. |
юсціру́еш |
юсціру́еце |
3-я ас. |
юсціру́е |
юсціру́юць |
Прошлы час |
м. |
юсцірава́ў |
юсцірава́лі |
ж. |
юсцірава́ла |
н. |
юсцірава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
юсціру́й |
юсціру́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
юсцірава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
юсціро́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
юсціро́ўка |
юсціро́ўкі |
Р. |
юсціро́ўкі |
юсціро́вак |
Д. |
юсціро́ўцы |
юсціро́ўкам |
В. |
юсціро́ўку |
юсціро́ўкі |
Т. |
юсціро́ўкай юсціро́ўкаю |
юсціро́ўкамі |
М. |
юсціро́ўцы |
юсціро́ўках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
юсціро́ўшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
юсціро́ўшчык |
юсціро́ўшчыкі |
Р. |
юсціро́ўшчыка |
юсціро́ўшчыкаў |
Д. |
юсціро́ўшчыку |
юсціро́ўшчыкам |
В. |
юсціро́ўшчыка |
юсціро́ўшчыкаў |
Т. |
юсціро́ўшчыкам |
юсціро́ўшчыкамі |
М. |
юсціро́ўшчыку |
юсціро́ўшчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Юсція́нава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Юсція́нава |
Р. |
Юсція́нава |
Д. |
Юсція́наву |
В. |
Юсція́нава |
Т. |
Юсція́навам |
М. |
Юсція́наве |
Юся́лішкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Юся́лішкі |
Р. |
Юся́лішак Юся́лішкаў |
Д. |
Юся́лішкам |
В. |
Юся́лішкі |
Т. |
Юся́лішкамі |
М. |
Юся́лішках |
ю́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ю́т |
ю́ты |
Р. |
ю́та |
ю́таў |
Д. |
ю́ту |
ю́там |
В. |
ю́т |
ю́ты |
Т. |
ю́там |
ю́тамі |
М. |
ю́це |
ю́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Ю́та
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Ю́та |
Р. |
Ю́ты |
Д. |
Ю́це |
В. |
Ю́ту |
Т. |
Ю́тай Ю́таю |
М. |
Ю́це |
ю́тавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ю́тавы |
ю́тавая |
ю́тавае |
ю́тавыя |
Р. |
ю́тавага |
ю́тавай ю́тавае |
ю́тавага |
ю́тавых |
Д. |
ю́таваму |
ю́тавай |
ю́таваму |
ю́тавым |
В. |
ю́тавы (неадуш.) ю́тавага (адуш.) |
ю́тавую |
ю́тавае |
ю́тавыя (неадуш.) ю́тавых (адуш.) |
Т. |
ю́тавым |
ю́тавай ю́таваю |
ю́тавым |
ю́тавымі |
М. |
ю́тавым |
ю́тавай |
ю́тавым |
ю́тавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.