юсціро́ўшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. юсціро́ўшчык юсціро́ўшчыкі
Р. юсціро́ўшчыка юсціро́ўшчыкаў
Д. юсціро́ўшчыку юсціро́ўшчыкам
В. юсціро́ўшчыка юсціро́ўшчыкаў
Т. юсціро́ўшчыкам юсціро́ўшчыкамі
М. юсціро́ўшчыку юсціро́ўшчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)