процікаразі́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
процікаразі́йны |
процікаразі́йная |
процікаразі́йнае |
процікаразі́йныя |
Р. |
процікаразі́йнага |
процікаразі́йнай процікаразі́йнае |
процікаразі́йнага |
процікаразі́йных |
Д. |
процікаразі́йнаму |
процікаразі́йнай |
процікаразі́йнаму |
процікаразі́йным |
В. |
процікаразі́йны (неадуш.) процікаразі́йнага (адуш.) |
процікаразі́йную |
процікаразі́йнае |
процікаразі́йныя (неадуш.) процікаразі́йных (адуш.) |
Т. |
процікаразі́йным |
процікаразі́йнай процікаразі́йнаю |
процікаразі́йным |
процікаразі́йнымі |
М. |
процікаразі́йным |
процікаразі́йнай |
процікаразі́йным |
процікаразі́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
процікаро́ставы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
процікаро́ставы |
процікаро́ставая |
процікаро́ставае |
процікаро́ставыя |
Р. |
процікаро́ставага |
процікаро́ставай процікаро́ставае |
процікаро́ставага |
процікаро́ставых |
Д. |
процікаро́ставаму |
процікаро́ставай |
процікаро́ставаму |
процікаро́ставым |
В. |
процікаро́ставы (неадуш.) процікаро́ставага (адуш.) |
процікаро́ставую |
процікаро́ставае |
процікаро́ставыя (неадуш.) процікаро́ставых (адуш.) |
Т. |
процікаро́ставым |
процікаро́ставай процікаро́ставаю |
процікаро́ставым |
процікаро́ставымі |
М. |
процікаро́ставым |
процікаро́ставай |
процікаро́ставым |
процікаро́ставых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
проціламо́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
проціламо́тны |
проціламо́тная |
проціламо́тнае |
проціламо́тныя |
Р. |
проціламо́тнага |
проціламо́тнай проціламо́тнае |
проціламо́тнага |
проціламо́тных |
Д. |
проціламо́тнаму |
проціламо́тнай |
проціламо́тнаму |
проціламо́тным |
В. |
проціламо́тны (неадуш.) проціламо́тнага (адуш.) |
проціламо́тную |
проціламо́тнае |
проціламо́тныя (неадуш.) проціламо́тных (адуш.) |
Т. |
проціламо́тным |
проціламо́тнай проціламо́тнаю |
проціламо́тным |
проціламо́тнымі |
М. |
проціламо́тным |
проціламо́тнай |
проціламо́тным |
проціламо́тных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
проціле́гла
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
проціле́гла |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
проціле́глае
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
н. |
Н. |
проціле́глае |
Р. |
проціле́глага |
Д. |
проціле́гламу |
В. |
проціле́глае |
Т. |
проціле́глым |
М. |
проціле́глым |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.
проціле́гласць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
проціле́гласць |
проціле́гласці |
Р. |
проціле́гласці |
проціле́гласцей проціле́гласцяў |
Д. |
проціле́гласці |
проціле́гласцям |
В. |
проціле́гласць |
проціле́гласці |
Т. |
проціле́гласцю |
проціле́гласцямі |
М. |
проціле́гласці |
проціле́гласцях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.