проціламо́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. проціламо́тны проціламо́тная проціламо́тнае проціламо́тныя
Р. проціламо́тнага проціламо́тнай
проціламо́тнае		 проціламо́тнага проціламо́тных
Д. проціламо́тнаму проціламо́тнай проціламо́тнаму проціламо́тным
В. проціламо́тны (неадуш.)
проціламо́тнага (адуш.)		 проціламо́тную проціламо́тнае проціламо́тныя (неадуш.)
проціламо́тных (адуш.)
Т. проціламо́тным проціламо́тнай
проціламо́тнаю		 проціламо́тным проціламо́тнымі
М. проціламо́тным проціламо́тнай проціламо́тным проціламо́тных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)