проціле́глае
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
проціле́глае | |
проціле́глага | |
проціле́гламу | |
проціле́глае | |
проціле́глым | |
проціле́глым |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)