Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

нераўнакры́лы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	нераўнакры́лы	нераўнакры́лая	нераўнакры́лае	нераўнакры́лыя
Р.	нераўнакры́лага	нераўнакры́лай нераўнакры́лае	нераўнакры́лага	нераўнакры́лых
Д.	нераўнакры́ламу	нераўнакры́лай	нераўнакры́ламу	нераўнакры́лым
В.	нераўнакры́лы (неадуш.) нераўнакры́лага (адуш.)	нераўнакры́лую	нераўнакры́лае	нераўнакры́лыя (неадуш.) нераўнакры́лых (адуш.)
Т.	нераўнакры́лым	нераўнакры́лай нераўнакры́лаю	нераўнакры́лым	нераўнакры́лымі
М.	нераўнакры́лым	нераўнакры́лай	нераўнакры́лым	нераўнакры́лых

Крыніцы: piskunou2012.

нераўнаме́рна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
нераўнаме́рна	-	-

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

нераўнаме́рнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

нераўнаме́рны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	нераўнаме́рны	нераўнаме́рная	нераўнаме́рнае	нераўнаме́рныя
Р.	нераўнаме́рнага	нераўнаме́рнай нераўнаме́рнае	нераўнаме́рнага	нераўнаме́рных
Д.	нераўнаме́рнаму	нераўнаме́рнай	нераўнаме́рнаму	нераўнаме́рным
В.	нераўнаме́рны (неадуш.) нераўнаме́рнага (адуш.)	нераўнаме́рную	нераўнаме́рнае	нераўнаме́рныя (неадуш.) нераўнаме́рных (адуш.)
Т.	нераўнаме́рным	нераўнаме́рнай нераўнаме́рнаю	нераўнаме́рным	нераўнаме́рнымі
М.	нераўнаме́рным	нераўнаме́рнай	нераўнаме́рным	нераўнаме́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

нераўнапле́чы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	нераўнапле́чы	нераўнапле́чая	нераўнапле́чае	нераўнапле́чыя
Р.	нераўнапле́чага	нераўнапле́чай нераўнапле́чае	нераўнапле́чага	нераўнапле́чых
Д.	нераўнапле́чаму	нераўнапле́чай	нераўнапле́чаму	нераўнапле́чым
В.	нераўнапле́чы (неадуш.) нераўнапле́чага (адуш.)	нераўнапле́чую	нераўнапле́чае	нераўнапле́чыя (неадуш.) нераўнапле́чых (адуш.)
Т.	нераўнапле́чым	нераўнапле́чай нераўнапле́чаю	нераўнапле́чым	нераўнапле́чымі
М.	нераўнапле́чым	нераўнапле́чай	нераўнапле́чым	нераўнапле́чых

Крыніцы: piskunou2012.

нераўнапле́чы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	нераўнапле́чы	нераўнапле́чая	нераўнапле́чае	нераўнапле́чыя
Р.	нераўнапле́чага	нераўнапле́чай нераўнапле́чае	нераўнапле́чага	нераўнапле́чых
Д.	нераўнапле́чаму	нераўнапле́чай	нераўнапле́чаму	нераўнапле́чым
В.	нераўнапле́чы (неадуш.) нераўнапле́чага (адуш.)	нераўнапле́чую	нераўнапле́чае	нераўнапле́чыя (неадуш.) нераўнапле́чых (адуш.)
Т.	нераўнапле́чым	нераўнапле́чай нераўнапле́чаю	нераўнапле́чым	нераўнапле́чымі
М.	нераўнапле́чым	нераўнапле́чай	нераўнапле́чым	нераўнапле́чых

Крыніцы: piskunou2012.

нераўнапра́ўе

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

нераўнапра́ўна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
нераўнапра́ўна	-	-

нераўнапра́ўнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

нераўнапра́ўны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	нераўнапра́ўны	нераўнапра́ўная	нераўнапра́ўнае	нераўнапра́ўныя
Р.	нераўнапра́ўнага	нераўнапра́ўнай нераўнапра́ўнае	нераўнапра́ўнага	нераўнапра́ўных
Д.	нераўнапра́ўнаму	нераўнапра́ўнай	нераўнапра́ўнаму	нераўнапра́ўным
В.	нераўнапра́ўны (неадуш.) нераўнапра́ўнага (адуш.)	нераўнапра́ўную	нераўнапра́ўнае	нераўнапра́ўныя (неадуш.) нераўнапра́ўных (адуш.)
Т.	нераўнапра́ўным	нераўнапра́ўнай нераўнапра́ўнаю	нераўнапра́ўным	нераўнапра́ўнымі
М.	нераўнапра́ўным	нераўнапра́ўнай	нераўнапра́ўным	нераўнапра́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Verbum