налы́ніць
‘зняць з лыка верхнюю кару’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
налы́ню |
налы́нім |
2-я ас. |
налы́ніш |
налы́ніце |
3-я ас. |
налы́ніць |
налы́няць |
Прошлы час |
м. |
налы́ніў |
налы́нілі |
ж. |
налы́ніла |
н. |
налы́ніла |
Загадны лад |
2-я ас. |
налы́нь |
налы́ньце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
налы́ніўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
На́льчык
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
На́льчык |
Р. |
На́льчыка |
Д. |
На́льчыку |
В. |
На́льчык |
Т. |
На́льчыкам |
М. |
На́льчыку |
налюбава́ны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
налюбава́ны |
налюбава́ная |
налюбава́нае |
налюбава́ныя |
Р. |
налюбава́нага |
налюбава́най налюбава́нае |
налюбава́нага |
налюбава́ных |
Д. |
налюбава́наму |
налюбава́най |
налюбава́наму |
налюбава́ным |
В. |
налюбава́ны (неадуш.) налюбава́нага (адуш.) |
налюбава́ную |
налюбава́нае |
налюбава́ныя (неадуш.) налюбава́ных (адуш.) |
Т. |
налюбава́ным |
налюбава́най налюбава́наю |
налюбава́ным |
налюбава́нымі |
М. |
налюбава́ным |
налюбава́най |
налюбава́ным |
налюбава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
налюбава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
налюбава́ны |
налюбава́ная |
налюбава́нае |
налюбава́ныя |
Р. |
налюбава́нага |
налюбава́най налюбава́нае |
налюбава́нага |
налюбава́ных |
Д. |
налюбава́наму |
налюбава́най |
налюбава́наму |
налюбава́ным |
В. |
налюбава́ны (неадуш.) налюбава́нага (адуш.) |
налюбава́ную |
налюбава́нае |
налюбава́ныя (неадуш.) налюбава́ных (адуш.) |
Т. |
налюбава́ным |
налюбава́най налюбава́наю |
налюбава́ным |
налюбава́нымі |
М. |
налюбава́ным |
налюбава́най |
налюбава́ным |
налюбава́ных |
Кароткая форма: налюбава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
налюбава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
налюбу́юся |
налюбу́емся |
2-я ас. |
налюбу́ешся |
налюбу́ецеся |
3-я ас. |
налюбу́ецца |
налюбу́юцца |
Прошлы час |
м. |
налюбава́ўся |
налюбава́ліся |
ж. |
налюбава́лася |
н. |
налюбава́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
налюбу́йся |
налюбу́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
налюбава́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
налюбава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
налюбу́ю |
налюбу́ем |
2-я ас. |
налюбу́еш |
налюбу́еце |
3-я ас. |
налюбу́е |
налюбу́юць |
Прошлы час |
м. |
налюбава́ў |
налюбава́лі |
ж. |
налюбава́ла |
н. |
налюбава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
налюбу́й |
налюбу́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
налюбава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
налюбо́ўваць
‘прыгледжваць, выбіраць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
налюбо́ўваю |
налюбо́ўваем |
2-я ас. |
налюбо́ўваеш |
налюбо́ўваеце |
3-я ас. |
налюбо́ўвае |
налюбо́ўваюць |
Прошлы час |
м. |
налюбо́ўваў |
налюбо́ўвалі |
ж. |
налюбо́ўвала |
н. |
налюбо́ўвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
налюбо́ўвай |
налюбо́ўвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
налюбо́ўваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.