набірко́ўваць
‘налічаць лішняе; набіваць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
набірко́ўваю |
набірко́ўваем |
2-я ас. |
набірко́ўваеш |
набірко́ўваеце |
3-я ас. |
набірко́ўвае |
набірко́ўваюць |
Прошлы час |
м. |
набірко́ўваў |
набірко́ўвалі |
ж. |
набірко́ўвала |
н. |
набірко́ўвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
набірко́ўвай |
набірко́ўвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
набірко́ўваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
набі́тасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
набі́тасць |
Р. |
набі́тасці |
Д. |
набі́тасці |
В. |
набі́тасць |
Т. |
набі́тасцю |
М. |
набі́тасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
набі́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
набі́ты |
набі́тая |
набі́тае |
набі́тыя |
Р. |
набі́тага |
набі́тай набі́тае |
набі́тага |
набі́тых |
Д. |
набі́таму |
набі́тай |
набі́таму |
набі́тым |
В. |
набі́ты (неадуш.) набі́тага (адуш.) |
набі́тую |
набі́тае |
набі́тыя (неадуш.) набі́тых (адуш.) |
Т. |
набі́тым |
набі́тай набі́таю |
набі́тым |
набі́тымі |
М. |
набі́тым |
набі́тай |
набі́тым |
набі́тых |
Кароткая форма: набі́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
набі́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
набі́ўка |
Р. |
набі́ўкі |
Д. |
набі́ўцы |
В. |
набі́ўку |
Т. |
набі́ўкай набі́ўкаю |
М. |
набі́ўцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
набіўны́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
набіўны́ |
набіўна́я |
набіўно́е |
набіўны́я |
Р. |
набіўно́га |
набіўно́й набіўно́е |
набіўно́га |
набіўны́х |
Д. |
набіўно́му |
набіўно́й |
набіўно́му |
набіўны́м |
В. |
набіўны́ (неадуш.) набіўно́га (адуш.) |
набіўну́ю |
набіўно́е |
набіўны́я (неадуш.) набіўны́х (адуш.) |
Т. |
набіўны́м |
набіўно́й набіўно́ю |
набіўны́м |
набіўны́мі |
М. |
набіўны́м |
набіўно́й |
набіўны́м |
набіўны́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
набі́ўшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
набі́ўшчык |
набі́ўшчыкі |
Р. |
набі́ўшчыка |
набі́ўшчыкаў |
Д. |
набі́ўшчыку |
набі́ўшчыкам |
В. |
набі́ўшчыка |
набі́ўшчыкаў |
Т. |
набі́ўшчыкам |
набі́ўшчыкамі |
М. |
набі́ўшчыку |
набі́ўшчыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
набі́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
наб’ю́ся |
наб’ё́мся |
2-я ас. |
наб’е́шся |
наб’яце́ся |
3-я ас. |
наб’е́цца |
наб’ю́цца |
Прошлы час |
м. |
набі́ўся |
набі́ліся |
ж. |
набі́лася |
н. |
набі́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
набі́ся |
набі́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
набі́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
набі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
наб’ю́ |
наб’ё́м |
2-я ас. |
наб’е́ш |
наб’яце́ |
3-я ас. |
наб’е́ |
наб’ю́ць |
Прошлы час |
м. |
набі́ў |
набі́лі |
ж. |
набі́ла |
н. |
набі́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
набі́ |
набі́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
набі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
наблажы́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
наблажу́ |
наблажы́м |
2-я ас. |
наблажы́ш |
наблажыце́ |
3-я ас. |
наблажы́ць |
наблажа́ць |
Прошлы час |
м. |
наблажы́ў |
наблажы́лі |
ж. |
наблажы́ла |
н. |
наблажы́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
наблажы́ |
наблажы́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
наблажы́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.