набіўны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. набіўны́ набіўна́я набіўно́е набіўны́я
Р. набіўно́га набіўно́й
набіўно́е		 набіўно́га набіўны́х
Д. набіўно́му набіўно́й набіўно́му набіўны́м
В. набіўны́ (неадуш.)
набіўно́га (адуш.)		 набіўну́ю набіўно́е набіўны́я (неадуш.)
набіўны́х (адуш.)
Т. набіўны́м набіўно́й
набіўно́ю		 набіўны́м набіўны́мі
М. набіўны́м набіўно́й набіўны́м набіўны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)