знепако́ены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
знепако́ены |
знепако́еная |
знепако́енае |
знепако́еныя |
Р. |
знепако́енага |
знепако́енай знепако́енае |
знепако́енага |
знепако́еных |
Д. |
знепако́енаму |
знепако́енай |
знепако́енаму |
знепако́еным |
В. |
знепако́ены (неадуш.) знепако́енага (адуш.) |
знепако́еную |
знепако́енае |
знепако́еныя (неадуш.) знепако́еных (адуш.) |
Т. |
знепако́еным |
знепако́енай знепако́енаю |
знепако́еным |
знепако́енымі |
М. |
знепако́еным |
знепако́енай |
знепако́еным |
знепако́еных |
Крыніцы:
piskunou2012.
знепако́іцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
знепако́юся |
знепако́імся |
2-я ас. |
знепако́ішся |
знепако́іцеся |
3-я ас. |
знепако́іцца |
знепако́яцца |
Прошлы час |
м. |
знепако́іўся |
знепако́іліся |
ж. |
знепако́ілася |
н. |
знепако́ілася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
знепако́іўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
знепатрэ́біцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
знепатрэ́блюся |
знепатрэ́бімся |
2-я ас. |
знепатрэ́бішся |
знепатрэ́біцеся |
3-я ас. |
знепатрэ́біцца |
знепатрэ́бяцца |
Прошлы час |
м. |
знепатрэ́біўся |
знепатрэ́біліся |
ж. |
знепатрэ́білася |
н. |
знепатрэ́білася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
знепатрэ́біўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
знепатрэ́блівацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
знепатрэ́бліваецца |
знепатрэ́бліваюцца |
Прошлы час |
м. |
знепатрэ́бліваўся |
знепатрэ́бліваліся |
ж. |
знепатрэ́блівалася |
н. |
знепатрэ́блівалася |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
знепатрэ́бліваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
знепрыто́мнець
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
знепрыто́мнею |
знепрыто́мнеем |
2-я ас. |
знепрыто́мнееш |
знепрыто́мнееце |
3-я ас. |
знепрыто́мнее |
знепрыто́мнеюць |
Прошлы час |
м. |
знепрыто́мнеў |
знепрыто́мнелі |
ж. |
знепрыто́мнела |
н. |
знепрыто́мнела |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
знепрыто́мнеўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
знепрыто́мніцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
знепрыто́мнюся |
знепрыто́мнімся |
2-я ас. |
знепрыто́мнішся |
знепрыто́мніцеся |
3-я ас. |
знепрыто́мніцца |
знепрыто́мняцца |
Прошлы час |
м. |
знепрыто́мніўся |
знепрыто́мніліся |
ж. |
знепрыто́мнілася |
н. |
знепрыто́мнілася |
Загадны лад |
2-я ас. |
знепрыто́мніся |
знепрыто́мніцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
знепрыто́мніўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
знервава́насць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
знервава́насць |
Р. |
знервава́насці |
Д. |
знервава́насці |
В. |
знервава́насць |
Т. |
знервава́насцю |
М. |
знервава́насці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
знервава́ны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
знервава́ны |
знервава́ная |
знервава́нае |
знервава́ныя |
Р. |
знервава́нага |
знервава́най знервава́нае |
знервава́нага |
знервава́ных |
Д. |
знервава́наму |
знервава́най |
знервава́наму |
знервава́ным |
В. |
знервава́ны (неадуш.) знервава́нага (адуш.) |
знервава́ную |
знервава́нае |
знервава́ныя (неадуш.) знервава́ных (адуш.) |
Т. |
знервава́ным |
знервава́най знервава́наю |
знервава́ным |
знервава́нымі |
М. |
знервава́ным |
знервава́най |
знервава́ным |
знервава́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.