гардзе́ць
‘станавіцца ганарлівым’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
гардзе́ю |
гардзе́ем |
2-я ас. |
гардзе́еш |
гардзе́еце |
3-я ас. |
гардзе́е |
гардзе́юць |
Прошлы час |
м. |
гардзе́ў |
гардзе́лі |
ж. |
гардзе́ла |
н. |
гардзе́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
гардзе́й |
гардзе́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
гардзе́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Гардзіе́ўцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Гардзіе́ўцы |
Р. |
Гардзіе́ўцаў |
Д. |
Гардзіе́ўцам |
В. |
Гардзіе́ўцы |
Т. |
Гардзіе́ўцамі |
М. |
Гардзіе́ўцах |
гардзі́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гардзі́на |
гардзі́ны |
Р. |
гардзі́ны |
гардзі́н |
Д. |
гардзі́не |
гардзі́нам |
В. |
гардзі́ну |
гардзі́ны |
Т. |
гардзі́най гардзі́наю |
гардзі́намі |
М. |
гардзі́не |
гардзі́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гардзі́навы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
гардзі́навы |
гардзі́навая |
гардзі́навае |
гардзі́навыя |
Р. |
гардзі́навага |
гардзі́навай гардзі́навае |
гардзі́навага |
гардзі́навых |
Д. |
гардзі́наваму |
гардзі́навай |
гардзі́наваму |
гардзі́навым |
В. |
гардзі́навы (неадуш.) гардзі́навага (адуш.) |
гардзі́навую |
гардзі́навае |
гардзі́навыя (неадуш.) гардзі́навых (адуш.) |
Т. |
гардзі́навым |
гардзі́навай гардзі́наваю |
гардзі́навым |
гардзі́навымі |
М. |
гардзі́навым |
гардзі́навай |
гардзі́навым |
гардзі́навых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гардзі́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гардзі́нка |
гардзі́нкі |
Р. |
гардзі́нкі |
гардзі́нак |
Д. |
гардзі́нцы |
гардзі́нкам |
В. |
гардзі́нку |
гардзі́нкі |
Т. |
гардзі́нкай гардзі́нкаю |
гардзі́нкамі |
М. |
гардзі́нцы |
гардзі́нках |
Крыніцы:
piskunou2012.
гардзі́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
гардзі́нны |
гардзі́нная |
гардзі́ннае |
гардзі́нныя |
Р. |
гардзі́ннага |
гардзі́ннай гардзі́ннае |
гардзі́ннага |
гардзі́нных |
Д. |
гардзі́ннаму |
гардзі́ннай |
гардзі́ннаму |
гардзі́нным |
В. |
гардзі́нны (неадуш.) гардзі́ннага (адуш.) |
гардзі́нную |
гардзі́ннае |
гардзі́нныя (неадуш.) гардзі́нных (адуш.) |
Т. |
гардзі́нным |
гардзі́ннай гардзі́ннаю |
гардзі́нным |
гардзі́ннымі |
М. |
гардзі́нным |
гардзі́ннай |
гардзі́нным |
гардзі́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гардзіро́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гардзіро́н |
гардзіро́ны |
Р. |
гардзіро́на |
гардзіро́наў |
Д. |
гардзіро́ну |
гардзіро́нам |
В. |
гардзіро́на |
гардзіро́наў |
Т. |
гардзіро́нам |
гардзіро́намі |
М. |
гардзіро́не |
гардзіро́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
гардлі́васць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
гардлі́васць |
Р. |
гардлі́васці |
Д. |
гардлі́васці |
В. |
гардлі́васць |
Т. |
гардлі́васцю |
М. |
гардлі́васці |
Крыніцы:
piskunou2012.