незабыва́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
незабыва́ны |
незабыва́ная |
незабыва́нае |
незабыва́ныя |
| Р. |
незабыва́нага |
незабыва́най незабыва́нае |
незабыва́нага |
незабыва́ных |
| Д. |
незабыва́наму |
незабыва́най |
незабыва́наму |
незабыва́ным |
| В. |
незабыва́ны (неадуш.) незабыва́нага (адуш.) |
незабыва́ную |
незабыва́нае |
незабыва́ныя (неадуш.) незабыва́ных (адуш.) |
| Т. |
незабыва́ным |
незабыва́най незабыва́наю |
незабыва́ным |
незабыва́нымі |
| М. |
незабыва́ным |
незабыва́най |
незабыва́ным |
незабыва́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
незабы́тнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
незабы́тнасць |
| Р. |
незабы́тнасці |
| Д. |
незабы́тнасці |
| В. |
незабы́тнасць |
| Т. |
незабы́тнасцю |
| М. |
незабы́тнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
незабы́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
незабы́ты |
незабы́тая |
незабы́тае |
незабы́тыя |
| Р. |
незабы́тага |
незабы́тай незабы́тае |
незабы́тага |
незабы́тых |
| Д. |
незабы́таму |
незабы́тай |
незабы́таму |
незабы́тым |
| В. |
незабы́ты (неадуш.) незабы́тага (адуш.) |
незабы́тую |
незабы́тае |
незабы́тыя (неадуш.) незабы́тых (адуш.) |
| Т. |
незабы́тым |
незабы́тай незабы́таю |
незабы́тым |
незабы́тымі |
| М. |
незабы́тым |
незабы́тай |
незабы́тым |
незабы́тых |
Крыніцы:
piskunou2012.
незабы́ўна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| незабы́ўна |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.
незабы́ўнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
незабы́ўнасць |
| Р. |
незабы́ўнасці |
| Д. |
незабы́ўнасці |
| В. |
незабы́ўнасць |
| Т. |
незабы́ўнасцю |
| М. |
незабы́ўнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
незабы́ўны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
незабы́ўны |
незабы́ўная |
незабы́ўнае |
незабы́ўныя |
| Р. |
незабы́ўнага |
незабы́ўнай незабы́ўнае |
незабы́ўнага |
незабы́ўных |
| Д. |
незабы́ўнаму |
незабы́ўнай |
незабы́ўнаму |
незабы́ўным |
| В. |
незабы́ўны (неадуш.) незабы́ўнага (адуш.) |
незабы́ўную |
незабы́ўнае |
незабы́ўныя (неадуш.) незабы́ўных (адуш.) |
| Т. |
незабы́ўным |
незабы́ўнай незабы́ўнаю |
незабы́ўным |
незабы́ўнымі |
| М. |
незабы́ўным |
незабы́ўнай |
незабы́ўным |
незабы́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
незабяспе́чанасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
незабяспе́чанасць |
| Р. |
незабяспе́чанасці |
| Д. |
незабяспе́чанасці |
| В. |
незабяспе́чанасць |
| Т. |
незабяспе́чанасцю |
| М. |
незабяспе́чанасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
незабяспе́чаны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
незабяспе́чаны |
незабяспе́чаная |
незабяспе́чанае |
незабяспе́чаныя |
| Р. |
незабяспе́чанага |
незабяспе́чанай незабяспе́чанае |
незабяспе́чанага |
незабяспе́чаных |
| Д. |
незабяспе́чанаму |
незабяспе́чанай |
незабяспе́чанаму |
незабяспе́чаным |
| В. |
незабяспе́чаны (неадуш.) незабяспе́чанага (адуш.) |
незабяспе́чаную |
незабяспе́чанае |
незабяспе́чаныя (неадуш.) незабяспе́чаных (адуш.) |
| Т. |
незабяспе́чаным |
незабяспе́чанай незабяспе́чанаю |
незабяспе́чаным |
незабяспе́чанымі |
| М. |
незабяспе́чаным |
незабяспе́чанай |
незабяспе́чаным |
незабяспе́чаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.