незабру́днены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
незабру́днены |
незабру́дненая |
незабру́дненае |
незабру́дненыя |
| Р. |
незабру́дненага |
незабру́дненай
незабру́дненае |
незабру́дненага |
незабру́дненых |
| Д. |
незабру́дненаму |
незабру́дненай |
незабру́дненаму |
незабру́дненым |
| В. |
незабру́днены (неадуш.)
незабру́дненага (адуш.) |
незабру́дненую |
незабру́дненае |
незабру́дненыя (неадуш.)
незабру́дненых (адуш.) |
| Т. |
незабру́дненым |
незабру́дненай
незабру́дненаю |
незабру́дненым |
незабру́дненымі |
| М. |
незабру́дненым |
незабру́дненай |
незабру́дненым |
незабру́дненых |
Крыніцы:
piskunou2012.
незабрукава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
незабрукава́ны |
незабрукава́ная |
незабрукава́нае |
незабрукава́ныя |
| Р. |
незабрукава́нага |
незабрукава́най
незабрукава́нае |
незабрукава́нага |
незабрукава́ных |
| Д. |
незабрукава́наму |
незабрукава́най |
незабрукава́наму |
незабрукава́ным |
| В. |
незабрукава́ны (неадуш.)
незабрукава́нага (адуш.) |
незабрукава́ную |
незабрукава́нае |
незабрукава́ныя (неадуш.)
незабрукава́ных (адуш.) |
| Т. |
незабрукава́ным |
незабрукава́най
незабрукава́наю |
незабрукава́ным |
незабрукава́нымі |
| М. |
незабрукава́ным |
незабрукава́най |
незабрукава́ным |
незабрукава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
незабудава́насць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
незабудава́насць |
| Р. |
незабудава́насці |
| Д. |
незабудава́насці |
| В. |
незабудава́насць |
| Т. |
незабудава́насцю |
| М. |
незабудава́насці |
Крыніцы:
piskunou2012.
незабудава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
незабудава́ны |
незабудава́ная |
незабудава́нае |
незабудава́ныя |
| Р. |
незабудава́нага |
незабудава́най
незабудава́нае |
незабудава́нага |
незабудава́ных |
| Д. |
незабудава́наму |
незабудава́най |
незабудава́наму |
незабудава́ным |
| В. |
незабудава́ны (неадуш.)
незабудава́нага (адуш.) |
незабудава́ную |
незабудава́нае |
незабудава́ныя (неадуш.)
незабудава́ных (адуш.) |
| Т. |
незабудава́ным |
незабудава́най
незабудава́наю |
незабудава́ным |
незабудава́нымі |
| М. |
незабудава́ным |
незабудава́най |
незабудава́ным |
незабудава́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
незабудава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
незабудава́ны |
незабудава́ная |
незабудава́нае |
незабудава́ныя |
| Р. |
незабудава́нага |
незабудава́най
незабудава́нае |
незабудава́нага |
незабудава́ных |
| Д. |
незабудава́наму |
незабудава́най |
незабудава́наму |
незабудава́ным |
| В. |
незабудава́ны (неадуш.)
незабудава́нага (адуш.) |
незабудава́ную |
незабудава́нае |
незабудава́ныя (неадуш.)
незабудава́ных (адуш.) |
| Т. |
незабудава́ным |
незабудава́най
незабудава́наю |
незабудава́ным |
незабудава́нымі |
| М. |
незабудава́ным |
незабудава́най |
незабудава́ным |
незабудава́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
незабу́дка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
незабу́дка |
незабу́дкі |
| Р. |
незабу́дкі |
незабу́дак |
| Д. |
незабу́дцы |
незабу́дкам |
| В. |
незабу́дку |
незабу́дкі |
| Т. |
незабу́дкай
незабу́дкаю |
незабу́дкамі |
| М. |
незабу́дцы |
незабу́дках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
незабу́дкавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
незабу́дкавы |
незабу́дкавая |
незабу́дкавае |
незабу́дкавыя |
| Р. |
незабу́дкавага |
незабу́дкавай
незабу́дкавае |
незабу́дкавага |
незабу́дкавых |
| Д. |
незабу́дкаваму |
незабу́дкавай |
незабу́дкаваму |
незабу́дкавым |
| В. |
незабу́дкавы (неадуш.)
незабу́дкавага (адуш.) |
незабу́дкавую |
незабу́дкавае |
незабу́дкавыя (неадуш.)
незабу́дкавых (адуш.) |
| Т. |
незабу́дкавым |
незабу́дкавай
незабу́дкаваю |
незабу́дкавым |
незабу́дкавымі |
| М. |
незабу́дкавым |
незабу́дкавай |
незабу́дкавым |
незабу́дкавых |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.