вераадсту́пніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
вераадсту́пніца |
вераадсту́пніцы |
| Р. |
вераадсту́пніцы |
вераадсту́пніц |
| Д. |
вераадсту́пніцы |
вераадсту́пніцам |
| В. |
вераадсту́пніцу |
вераадсту́пніц |
| Т. |
вераадсту́пніцай вераадсту́пніцаю |
вераадсту́пніцамі |
| М. |
вераадсту́пніцы |
вераадсту́пніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вераадсту́пніцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вераадсту́пніцкі |
вераадсту́пніцкая |
вераадсту́пніцкае |
вераадсту́пніцкія |
| Р. |
вераадсту́пніцкага |
вераадсту́пніцкай вераадсту́пніцкае |
вераадсту́пніцкага |
вераадсту́пніцкіх |
| Д. |
вераадсту́пніцкаму |
вераадсту́пніцкай |
вераадсту́пніцкаму |
вераадсту́пніцкім |
| В. |
вераадсту́пніцкі (неадуш.) вераадсту́пніцкага (адуш.) |
вераадсту́пніцкую |
вераадсту́пніцкае |
вераадсту́пніцкія (неадуш.) вераадсту́пніцкіх (адуш.) |
| Т. |
вераадсту́пніцкім |
вераадсту́пніцкай вераадсту́пніцкаю |
вераадсту́пніцкім |
вераадсту́пніцкімі |
| М. |
вераадсту́пніцкім |
вераадсту́пніцкай |
вераадсту́пніцкім |
вераадсту́пніцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
вераадсту́пніцтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
вераадсту́пніцтва |
| Р. |
вераадсту́пніцтва |
| Д. |
вераадсту́пніцтву |
| В. |
вераадсту́пніцтва |
| Т. |
вераадсту́пніцтвам |
| М. |
вераадсту́пніцтве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Вераб’е́вічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Вераб’е́вічы |
| Р. |
Вераб’е́віч Вераб’е́вічаў |
| Д. |
Вераб’е́вічам |
| В. |
Вераб’е́вічы |
| Т. |
Вераб’е́вічамі |
| М. |
Вераб’е́вічах |
верабе́й
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
верабе́й |
вераб’і́ |
| Р. |
вераб’я́ |
вераб’ёў |
| Д. |
вераб’ю́ |
вераб’я́м |
| В. |
вераб’я́ |
вераб’ёў |
| Т. |
вераб’ём |
вераб’я́мі |
| М. |
вераб’і́ |
вераб’я́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
верабе́йка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
верабе́йка |
верабе́йкі |
| Р. |
верабе́йкі |
верабе́йкаў |
| Д. |
верабе́йку |
верабе́йкам |
| В. |
верабе́йку |
верабе́йкаў |
| Т. |
верабе́йкам |
верабе́йкамі |
| М. |
верабе́йку |
верабе́йках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Верабе́йкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Верабе́йкі |
| Р. |
Верабе́ек Верабе́йкаў |
| Д. |
Верабе́йкам |
| В. |
Верабе́йкі |
| Т. |
Верабе́йкамі |
| М. |
Верабе́йках |
верабе́йнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
верабе́йнік |
| Р. |
верабе́йніку |
| Д. |
верабе́йніку |
| В. |
верабе́йнік |
| Т. |
верабе́йнікам |
| М. |
верабе́йніку |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
верабе́йчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
верабе́йчык |
верабе́йчыкі |
| Р. |
верабе́йчыка |
верабе́йчыкаў |
| Д. |
верабе́йчыку |
верабе́йчыкам |
| В. |
верабе́йчыка |
верабе́йчыкаў |
| Т. |
верабе́йчыкам |
верабе́йчыкамі |
| М. |
верабе́йчыку |
верабе́йчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.