Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

чырво́ністы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чырво́ністы чырво́ністая чырво́ністае чырво́ністыя
Р. чырво́ністага чырво́ністай
чырво́ністае
чырво́ністага чырво́ністых
Д. чырво́ністаму чырво́ністай чырво́ністаму чырво́ністым
В. чырво́ністы (неадуш.)
чырво́ністага (адуш.)
чырво́ністую чырво́ністае чырво́ністыя (неадуш.)
чырво́ністых (адуш.)
Т. чырво́ністым чырво́ністай
чырво́ністаю
чырво́ністым чырво́ністымі
М. чырво́ністым чырво́ністай чырво́ністым чырво́ністых

Крыніцы: piskunou2012.

чырво́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. чырво́нка чырво́нкі
Р. чырво́нкі чырво́нак
Д. чырво́нцы чырво́нкам
В. чырво́нку чырво́нкі
Т. чырво́нкай
чырво́нкаю
чырво́нкамі
М. чырво́нцы чырво́нках

Крыніцы: piskunou2012.

чырво́нцавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чырво́нцавы чырво́нцавая чырво́нцавае чырво́нцавыя
Р. чырво́нцавага чырво́нцавай
чырво́нцавае
чырво́нцавага чырво́нцавых
Д. чырво́нцаваму чырво́нцавай чырво́нцаваму чырво́нцавым
В. чырво́нцавы чырво́нцавую чырво́нцавае чырво́нцавыя
Т. чырво́нцавым чырво́нцавай
чырво́нцаваю
чырво́нцавым чырво́нцавымі
М. чырво́нцавым чырво́нцавай чырво́нцавым чырво́нцавых

Крыніцы: tsblm1996.

чырво́нчык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чырво́нчык чырво́нчыкі
Р. чырво́нчыка чырво́нчыкаў
Д. чырво́нчыку чырво́нчыкам
В. чырво́нчык чырво́нчыкі
Т. чырво́нчыкам чырво́нчыкамі
М. чырво́нчыку чырво́нчыках

Крыніцы: piskunou2012.

чырво́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чырво́ны чырво́ная чырво́нае чырво́ныя
Р. чырво́нага чырво́най
чырво́нае
чырво́нага чырво́ных
Д. чырво́наму чырво́най чырво́наму чырво́ным
В. чырво́ны (неадуш.)
чырво́нага (адуш.)
чырво́ную чырво́нае чырво́ныя (неадуш.)
чырво́ных (адуш.)
Т. чырво́ным чырво́най
чырво́наю
чырво́ным чырво́нымі
М. чырво́ным чырво́най чырво́ным чырво́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чырво́ны

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. -
Н. чырво́ны чырво́ныя
Р. чырво́нага чырво́ных
Д. чырво́наму чырво́ным
В. чырво́нага чырво́ных
Т. чырво́ным чырво́нымі
М. чырво́ным чырво́ных

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чы́рк

выклічнік

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

чы́рка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. чы́рка чы́ркі
Р. чы́ркі чы́рак
Д. чы́рцы чы́ркам
В. чы́рку чы́рак
Т. чы́ркай
чы́ркаю
чы́ркамі
М. чы́рцы чы́рках

Крыніцы: piskunou2012.

чы́ркавіцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чы́ркавіцкі чы́ркавіцкая чы́ркавіцкае чы́ркавіцкія
Р. чы́ркавіцкага чы́ркавіцкай
чы́ркавіцкае
чы́ркавіцкага чы́ркавіцкіх
Д. чы́ркавіцкаму чы́ркавіцкай чы́ркавіцкаму чы́ркавіцкім
В. чы́ркавіцкі (неадуш.)
чы́ркавіцкага (адуш.)
чы́ркавіцкую чы́ркавіцкае чы́ркавіцкія (неадуш.)
чы́ркавіцкіх (адуш.)
Т. чы́ркавіцкім чы́ркавіцкай
чы́ркавіцкаю
чы́ркавіцкім чы́ркавіцкімі
М. чы́ркавіцкім чы́ркавіцкай чы́ркавіцкім чы́ркавіцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Чы́ркавічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Чы́ркавічы
Р. Чы́ркавіч
Чы́ркавічаў
Д. Чы́ркавічам
В. Чы́ркавічы
Т. Чы́ркавічамі
М. Чы́ркавічах