Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

сартыме́нт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. сартыме́нт
Р. сартыме́нту
Д. сартыме́нту
В. сартыме́нт
Т. сартыме́нтам
М. сартыме́нце

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сартыме́нтны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сартыме́нтны сартыме́нтная сартыме́нтнае сартыме́нтныя
Р. сартыме́нтнага сартыме́нтнай
сартыме́нтнае
сартыме́нтнага сартыме́нтных
Д. сартыме́нтнаму сартыме́нтнай сартыме́нтнаму сартыме́нтным
В. сартыме́нтны (неадуш.)
сартыме́нтнага (адуш.)
сартыме́нтную сартыме́нтнае сартыме́нтныя (неадуш.)
сартыме́нтных (адуш.)
Т. сартыме́нтным сартыме́нтнай
сартыме́нтнаю
сартыме́нтным сартыме́нтнымі
М. сартыме́нтным сартыме́нтнай сартыме́нтным сартыме́нтных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

сарусафо́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сарусафо́н сарусафо́ны
Р. сарусафо́на сарусафо́наў
Д. сарусафо́ну сарусафо́нам
В. сарусафо́н сарусафо́ны
Т. сарусафо́нам сарусафо́намі
М. сарусафо́не сарусафо́нах

Крыніцы: piskunou2012.

сарфава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сарфава́ны
зарфава́ны
сарфава́ная
зарфава́ная
сарфава́нае
зарфава́нае
сарфава́ныя
зарфава́ныя
Р. сарфава́нага
зарфава́нага
сарфава́най
сарфава́нае
зарфава́най
зарфава́нае
сарфава́нага
зарфава́нага
сарфава́ных
зарфава́ных
Д. сарфава́наму
зарфава́наму
сарфава́най
зарфава́най
сарфава́наму
зарфава́наму
сарфава́ным
зарфава́ным
В. зарфава́ны
сарфава́ны (неадуш.)
сарфава́нага (адуш.)
сарфава́ную
зарфава́ную
сарфава́нае
зарфава́нае
зарфава́ныя
сарфава́ныя (неадуш.)
сарфава́ных (адуш.)
Т. сарфава́ным
зарфава́ным
сарфава́най
сарфава́наю
зарфава́най
зарфава́наю
сарфава́ным
зарфава́ным
сарфава́нымі
зарфава́нымі
М. сарфава́ным
зарфава́ным
сарфава́най
зарфава́най
сарфава́ным
зарфава́ным
сарфава́ных
зарфава́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

сарфава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сарфава́ны
зарфава́ны
сарфава́ная
зарфава́ная
сарфава́нае
зарфава́нае
сарфава́ныя
зарфава́ныя
Р. сарфава́нага
зарфава́нага
сарфава́най
сарфава́нае
зарфава́най
зарфава́нае
сарфава́нага
зарфава́нага
сарфава́ных
зарфава́ных
Д. сарфава́наму
зарфава́наму
сарфава́най
зарфава́най
сарфава́наму
зарфава́наму
сарфава́ным
зарфава́ным
В. зарфава́ны
сарфава́ны (неадуш.)
сарфава́нага (адуш.)
сарфава́ную
зарфава́ную
сарфава́нае
зарфава́нае
сарфава́ныя (неадуш.)
сарфава́ных (адуш.)
зарфава́ныя
Т. сарфава́ным
зарфава́ным
сарфава́най
сарфава́наю
зарфава́най
зарфава́наю
сарфава́ным
зарфава́ным
сарфава́нымі
зарфава́нымі
М. сарфава́ным
зарфава́ным
сарфава́най
зарфава́най
сарфава́ным
зарфава́ным
сарфава́ных
зарфава́ных

Кароткая форма: сарфава́на
зарфава́на
.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

сарфава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. сарфу́ю сарфу́ем
2-я ас. сарфу́еш сарфу́еце
3-я ас. сарфу́е сарфу́юць
Прошлы час
м. сарфава́ў сарфава́лі
ж. сарфава́ла
н. сарфава́ла
Загадны лад
2-я ас. сарфу́й сарфу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час сарфава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

сарцаві́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сарцаві́на сарцаві́ны
Р. сарцаві́ны сарцаві́н
Д. сарцаві́не сарцаві́нам
В. сарцаві́ну сарцаві́ны
Т. сарцаві́най
сарцаві́наю
сарцаві́намі
М. сарцаві́не сарцаві́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сарцаві́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сарцаві́нны сарцаві́нная сарцаві́ннае сарцаві́нныя
Р. сарцаві́ннага сарцаві́ннай
сарцаві́ннае
сарцаві́ннага сарцаві́нных
Д. сарцаві́ннаму сарцаві́ннай сарцаві́ннаму сарцаві́нным
В. сарцаві́нны (неадуш.)
сарцаві́ннага (адуш.)
сарцаві́нную сарцаві́ннае сарцаві́нныя (неадуш.)
сарцаві́нных (адуш.)
Т. сарцаві́нным сарцаві́ннай
сарцаві́ннаю
сарцаві́нным сарцаві́ннымі
М. сарцаві́нным сарцаві́ннай сарцаві́нным сарцаві́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сарці́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сарці́р сарці́ры
Р. сарці́ра сарці́раў
Д. сарці́ру сарці́рам
В. сарці́р сарці́ры
Т. сарці́рам сарці́рамі
М. сарці́ры сарці́рах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

сарці́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сарці́рны сарці́рная сарці́рнае сарці́рныя
Р. сарці́рнага сарці́рнай
сарці́рнае
сарці́рнага сарці́рных
Д. сарці́рнаму сарці́рнай сарці́рнаму сарці́рным
В. сарці́рны (неадуш.)
сарці́рнага (адуш.)
сарці́рную сарці́рнае сарці́рныя (неадуш.)
сарці́рных (адуш.)
Т. сарці́рным сарці́рнай
сарці́рнаю
сарці́рным сарці́рнымі
М. сарці́рным сарці́рнай сарці́рным сарці́рных

Крыніцы: piskunou2012.