нераўнабе́драны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
нераўнабе́драны |
нераўнабе́драная |
нераўнабе́дранае |
нераўнабе́драныя |
Р. |
нераўнабе́дранага |
нераўнабе́дранай нераўнабе́дранае |
нераўнабе́дранага |
нераўнабе́драных |
Д. |
нераўнабе́дранаму |
нераўнабе́дранай |
нераўнабе́дранаму |
нераўнабе́драным |
В. |
нераўнабе́драны (неадуш.) нераўнабе́дранага (адуш.) |
нераўнабе́драную |
нераўнабе́дранае |
нераўнабе́драныя (неадуш.) нераўнабе́драных (адуш.) |
Т. |
нераўнабе́драным |
нераўнабе́дранай нераўнабе́дранаю |
нераўнабе́драным |
нераўнабе́дранымі |
М. |
нераўнабе́драным |
нераўнабе́дранай |
нераўнабе́драным |
нераўнабе́драных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
нераўнава́жнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
нераўнава́жнасць |
Р. |
нераўнава́жнасці |
Д. |
нераўнава́жнасці |
В. |
нераўнава́жнасць |
Т. |
нераўнава́жнасцю |
М. |
нераўнава́жнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
нераўнаду́шны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
нераўнаду́шны |
нераўнаду́шная |
нераўнаду́шнае |
нераўнаду́шныя |
Р. |
нераўнаду́шнага |
нераўнаду́шнай нераўнаду́шнае |
нераўнаду́шнага |
нераўнаду́шных |
Д. |
нераўнаду́шнаму |
нераўнаду́шнай |
нераўнаду́шнаму |
нераўнаду́шным |
В. |
нераўнаду́шны (неадуш.) нераўнаду́шнага (адуш.) |
нераўнаду́шную |
нераўнаду́шнае |
нераўнаду́шныя (неадуш.) нераўнаду́шных (адуш.) |
Т. |
нераўнаду́шным |
нераўнаду́шнай нераўнаду́шнаю |
нераўнаду́шным |
нераўнаду́шнымі |
М. |
нераўнаду́шным |
нераўнаду́шнай |
нераўнаду́шным |
нераўнаду́шных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
нераўназна́чна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
нераўназна́чна |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.
нераўназна́чнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
нераўназна́чнасць |
нераўназна́чнасці |
Р. |
нераўназна́чнасці |
нераўназна́чнасцяў нераўназна́чнасцей |
Д. |
нераўназна́чнасці |
нераўназна́чнасцям |
В. |
нераўназна́чнасць |
нераўназна́чнасці |
Т. |
нераўназна́чнасцю |
нераўназна́чнасцямі |
М. |
нераўназна́чнасці |
нераўназна́чнасцях |
Крыніцы:
piskunou2012.
нераўназна́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
нераўназна́чны |
нераўназна́чная |
нераўназна́чнае |
нераўназна́чныя |
Р. |
нераўназна́чнага |
нераўназна́чнай нераўназна́чнае |
нераўназна́чнага |
нераўназна́чных |
Д. |
нераўназна́чнаму |
нераўназна́чнай |
нераўназна́чнаму |
нераўназна́чным |
В. |
нераўназна́чны (неадуш.) нераўназна́чнага (адуш.) |
нераўназна́чную |
нераўназна́чнае |
нераўназна́чныя (неадуш.) нераўназна́чных (адуш.) |
Т. |
нераўназна́чным |
нераўназна́чнай нераўназна́чнаю |
нераўназна́чным |
нераўназна́чнымі |
М. |
нераўназна́чным |
нераўназна́чнай |
нераўназна́чным |
нераўназна́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.