незамутнё́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
незамутнё́ны |
незамутнё́ная |
незамутнё́нае |
незамутнё́ныя |
Р. |
незамутнё́нага |
незамутнё́най незамутнё́нае |
незамутнё́нага |
незамутнё́ных |
Д. |
незамутнё́наму |
незамутнё́най |
незамутнё́наму |
незамутнё́ным |
В. |
незамутнё́ны (неадуш.) незамутнё́нага (адуш.) |
незамутнё́ную |
незамутнё́нае |
незамутнё́ныя (неадуш.) незамутнё́ных (адуш.) |
Т. |
незамутнё́ным |
незамутнё́най незамутнё́наю |
незамутнё́ным |
незамутнё́нымі |
М. |
незамутнё́ным |
незамутнё́най |
незамутнё́ным |
незамутнё́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
незамыслава́та
прыслоўе
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
незамыслава́та |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
незамыслава́ты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
незамыслава́ты |
незамыслава́тая |
незамыслава́тае |
незамыслава́тыя |
Р. |
незамыслава́тага |
незамыслава́тай незамыслава́тае |
незамыслава́тага |
незамыслава́тых |
Д. |
незамыслава́таму |
незамыслава́тай |
незамыслава́таму |
незамыслава́тым |
В. |
незамыслава́ты (неадуш.) незамыслава́тага (адуш.) |
незамыслава́тую |
незамыслава́тае |
незамыслава́тыя (неадуш.) незамыслава́тых (адуш.) |
Т. |
незамыслава́тым |
незамыслава́тай незамыслава́таю |
незамыслава́тым |
незамыслава́тымі |
М. |
незамыслава́тым |
незамыслава́тай |
незамыслава́тым |
незамыслава́тых |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
незамяні́мы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
незамяні́мы |
незамяні́мая |
незамяні́мае |
незамяні́мыя |
Р. |
незамяні́мага |
незамяні́май незамяні́мае |
незамяні́мага |
незамяні́мых |
Д. |
незамяні́маму |
незамяні́май |
незамяні́маму |
незамяні́мым |
В. |
незамяні́мы (неадуш.) незамяні́мага (адуш.) |
незамяні́мую |
незамяні́мае |
незамяні́мыя (неадуш.) незамяні́мых (адуш.) |
Т. |
незамяні́мым |
незамяні́май незамяні́маю |
незамяні́мым |
незамяні́мымі |
М. |
незамяні́мым |
незамяні́май |
незамяні́мым |
незамяні́мых |
Крыніцы:
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
незамярза́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
незамярза́льнасць |
Р. |
незамярза́льнасці |
Д. |
незамярза́льнасці |
В. |
незамярза́льнасць |
Т. |
незамярза́льнасцю |
М. |
незамярза́льнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
незамярза́ючы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
незамярза́ючы |
незамярза́ючая |
незамярза́ючае |
незамярза́ючыя |
Р. |
незамярза́ючага |
незамярза́ючай незамярза́ючае |
незамярза́ючага |
незамярза́ючых |
Д. |
незамярза́ючаму |
незамярза́ючай |
незамярза́ючаму |
незамярза́ючым |
В. |
незамярза́ючы (неадуш.) |
незамярза́ючую |
незамярза́ючае |
незамярза́ючыя (неадуш.) |
Т. |
незамярза́ючым |
незамярза́ючай незамярза́ючаю |
незамярза́ючым |
незамярза́ючымі |
М. |
незамярза́ючым |
незамярза́ючай |
незамярза́ючым |
незамярза́ючых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
незамярза́ючы
дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
незамярза́ючы |
незамярза́ючая |
незамярза́ючае |
незамярза́ючыя |
Р. |
незамярза́ючага |
незамярза́ючай незамярза́ючае |
незамярза́ючага |
незамярза́ючых |
Д. |
незамярза́ючаму |
незамярза́ючай |
незамярза́ючаму |
незамярза́ючым |
В. |
незамярза́ючы (неадуш.) |
незамярза́ючую |
незамярза́ючае |
незамярза́ючыя (неадуш.) |
Т. |
незамярза́ючым |
незамярза́ючай незамярза́ючаю |
незамярза́ючым |
незамярза́ючымі |
М. |
незамярза́ючым |
незамярза́ючай |
незамярза́ючым |
незамярза́ючых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.