намінава́ць
дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
наміну́ю |
наміну́ем |
2-я ас. |
наміну́еш |
наміну́еце |
3-я ас. |
наміну́е |
наміну́юць |
Прошлы час |
м. |
намінава́ў |
намінава́лі |
ж. |
намінава́ла |
н. |
намінава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
наміну́й |
наміну́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
наміну́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
наміна́л
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
наміна́л |
Р. |
наміна́лу |
Д. |
наміна́лу |
В. |
наміна́л |
Т. |
наміна́лам |
М. |
наміна́ле |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
наміналі́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
наміналі́зм |
Р. |
наміналі́зму |
Д. |
наміналі́зму |
В. |
наміналі́зм |
Т. |
наміналі́змам |
М. |
наміналі́зме |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
наміналі́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
наміналі́ст |
наміналі́сты |
Р. |
наміналі́ста |
наміналі́стаў |
Д. |
наміналі́сту |
наміналі́стам |
В. |
наміналі́ста |
наміналі́стаў |
Т. |
наміналі́стам |
наміналі́стамі |
М. |
наміналі́сце |
наміналі́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
наміналісты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
наміналісты́чны |
наміналісты́чная |
наміналісты́чнае |
наміналісты́чныя |
Р. |
наміналісты́чнага |
наміналісты́чнай наміналісты́чнае |
наміналісты́чнага |
наміналісты́чных |
Д. |
наміналісты́чнаму |
наміналісты́чнай |
наміналісты́чнаму |
наміналісты́чным |
В. |
наміналісты́чны (неадуш.) наміналісты́чнага (адуш.) |
наміналісты́чную |
наміналісты́чнае |
наміналісты́чныя (неадуш.) наміналісты́чных (адуш.) |
Т. |
наміналісты́чным |
наміналісты́чнай наміналісты́чнаю |
наміналісты́чным |
наміналісты́чнымі |
М. |
наміналісты́чным |
наміналісты́чнай |
наміналісты́чным |
наміналісты́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
наміна́льна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
наміна́льна |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
наміна́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
наміна́льнасць |
Р. |
наміна́льнасці |
Д. |
наміна́льнасці |
В. |
наміна́льнасць |
Т. |
наміна́льнасцю |
М. |
наміна́льнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
наміна́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
наміна́льны |
наміна́льная |
наміна́льнае |
наміна́льныя |
Р. |
наміна́льнага |
наміна́льнай наміна́льнае |
наміна́льнага |
наміна́льных |
Д. |
наміна́льнаму |
наміна́льнай |
наміна́льнаму |
наміна́льным |
В. |
наміна́льны (неадуш.) наміна́льнага (адуш.) |
наміна́льную |
наміна́льнае |
наміна́льныя (неадуш.) наміна́льных (адуш.) |
Т. |
наміна́льным |
наміна́льнай наміна́льнаю |
наміна́льным |
наміна́льнымі |
М. |
наміна́льным |
наміна́льнай |
наміна́льным |
наміна́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
наміна́нт
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
наміна́нт |
наміна́нты |
Р. |
наміна́нта |
наміна́нтаў |
Д. |
наміна́нту |
наміна́нтам |
В. |
наміна́нта |
наміна́нтаў |
Т. |
наміна́нтам |
наміна́нтамі |
М. |
наміна́нце |
наміна́нтах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.